Στου Γουδή το γουδοχέρι

Πάμε στου Παπάγου;

Χαιρόμαστε τα λάθη στη χρήση της ελληνικής γλώσσας, αλλά μόνο όταν τα διαπράττουν κωμικοί τύποι, του θεάτρου του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης. Τότε ψυχαγωγούμαστε, σε άλλες περιπτώσεις κοροϊδεύουμε.

Μας ξενίζει η προσπάθεια δημοσιογράφου-εκφωνητή να παραστήσει -άθελά του- πχ την χαρακτηριστική νεαρή επαρχιώτισσα υπηρέτρια του νεόπλουτου ή και απλώς εργαζόμενου μετεμφυλιακού αντρόγυνου του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

Κάποτε πρέπει να σταματήσει το γουδί το γουδοχέρι. Από «το Γουδί» ή «στο Γουδί», λες και μία περιοχή είναι μαγειρικό σκεύος, διαβάζουμε «το Γουδή» και μπαίνουμε «στο Γουδή», χωρίς να είμαστε σκόρδα. Καλύτερο βέβαια από τότε που επισκεπτόμαστε ένα σπίτι «του Γουδίου» ή «του Γουδιού», αλλά αφού μιλάμε για περιοχή του Γουδή, στέλνουμε την ελληνική γλώσσα ΣΤΟ μέρος ΤΟΥ Γουδή, άρα ΣΤΟΥ ΓΟΥΔΗ Η ή ΤΟΥ ΓΟΥΔΗ. ΠΧ «Βορειοδυτικά του Ζωγράφου βρίσκεται ΤΟΥ Γουδή». (Θυμηθήκαμε ότι ποτέ δε λέμε. «ο Ζωγράφος», γιατί λοιπόν να λέμε «το Γουδή»; Εκτός αν «του ή στου Γουδή» σε κάποιους αριστοκράτες φαίνεται «βλάχικο», που κι αυτό λάθος είναι, οι Βλάχοι μιλούν άλλη γλώσσα και η προφορά τους δεν είναι τόσο βαριά, όσο, ας πούμε, των Σαρακατσάνων. Πολλοί αποφεύγουν το …επαρχιώτικο «του» ή «στου»  λέγοντας και γράφοντας τηλεγραφικά «πάμε Γουδή», κατά το «πάμε πλατεία».

«Το όνομα προέρχεται από μεγάλη οικογένεια των Σπετσών που διακρίθηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Σε αναγνώριση της προσφοράς τους ανταμείφθηκαν με την παραχώρηση της έκτασης που φέρει το όνομα της οικογένειας Γουδή. Το άλλοτε αποκαλούμενο «πεδίον του Γουδή», ή «πεδίον Γουδή» χρησιμοποιούνταν ως πεδίο ασκήσεων των στρατιωτών και η επ' αυτού μικρή εκκλησία του Αγίου Θωμά ήταν τόπος μικρών εκδρομών των κατοίκων της παλιάς Αθήνας. Σε αυτή την περιοχή λειτούργησε επίσης και το πρώτο ελληνικό σκοπευτήριο καλούμενο σκοπευτήριο Αθηνών, που αργότερα μεταφέρθηκε στην Καλλιθέα για να μετατραπεί από τους Ιταλούς (στη διάρκεια της κατοχής 1941-1944) σε φυλακή.» ΠΙΟΤΕΡΑ / ΚΑΤΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ (ιστορικά)

Το ξέρουμε όλοι (;) ότι χαρακτηρίζοντας έναν άνθρωπο ως Κρητικό τον υποβιβάζουμε σε ντάκο. Κρητικοί είναι και κάποιοι χοροί, κρητικός είναι και ο τραχανάς του νησιού, αλλά ο άνθρωπος είναι Κρήτης, πρώην Κουρήτης. Θα πει κάποιος, «Εντάξει ο άνθρωπος, η γυναίκα όμως;» Αυτό το αφήνουμε για άσκηση, επειδή δεν το ξέρουμε. ΚΙ ΑΛΛΑ 

ΜΙΑ ΠΟΥΤΑΝΑΦΕΡΑΜΕ
Οριοθετείται νέα ομάδα αστείων για δεξιούς Κρήτες απαγωγείς.

Κρητικοί, μαλάκα. Έξι μήνες απαγωγή και στο τέλος τους έπιασαν όλους. Και μετά βγαίνουν ανέκδοτα για τους Πόντιους...

— Miltos (@miltostr) 2 Οκτωβρίου 2017

Στην απαγωγή αυτή πρέπει μια μαντινάδα / τώρα που με τους σύντεκνους γελάει όλη η Ελλάδα. https://t.co/D9UujTyIti

— Miltos (@miltostr) 2 Οκτωβρίου 2017

Πολυεκατομμυριούχος ο ελεύθερος σκοπευτής του Λας Βέγκας. Το τραγούδησε πρώτος ο Ευσταθίου: "Τα λεφτά χαλούν τον άνθρωπο".

Τα πλούτη σε θαμπώσανε / κι αλλού ψιλοκοιτάζεις, / άφησες τη παρέα σου / και συντροφιές αλλάζεις

Τα λεφτά χαλούν τον άνθρωπο / τον κάνουν κατεργάρη, / τον κάνουνε και άπονο / κι όλο ζητάει να πάρει

Πρώτα μας έβλεπες αλλιώς / τότε που είχες λίγα, / τώρα που τα `κονόμησες / μας βλέπεις σαν τη μύγα