Ο Γιάννης πάντα ψήφιζε έγκυρο.
Αλλά μόνο στα exit poll.
Όταν έπεφτε μέσα πανηγύριζε πριν απ’ όλους μας.
Κι ας έπεφτε μέσα στο λάκκο με τα φίδια μας.
Όλοι πάντα μετανιώναμε γι’ αυτό που δεν ψηφίσαμε.
Εκείνος δε μπόρεσε ποτέ να μετανιώσει για τίποτα.
Ο Γιάννης σήμερα έχει κάθε λόγο και δικαίωμα να μετανιώνει.
Αλλά βρίσκεται πολύ μακριά από το δικό μας γαμώτο.
Ο βουλευτής του τον χρειάζεται επειδή έπεισε πολλούς να τον υποστηρίξουν.
Κι ας μην τον ψήφισε ο Γιάννης ποτέ.
Κι ας είναι ακόμα πολύ κοντά στη δικιά μας απάτη.
Έστω κι από μέσα.
Ίσως κάποτε πρέπει όλοι οι απ' έξω να του ομολογήσουμε τη μισή εφηβεία μας.
Αλλά δεν ξέρουμε ποια: αυτή τη μισή που μας έμεινε ή την άλλη μισή που ψάχνουμε ακόμα.
Όταν βρούμε αν είμαστε οι αληθινοί απ' έξω ή οι υποκριτές του έξω απ' όλα, θα το μάθει.
Τότε να του πειτε ότι λείπω.
Ο Γιάννης θα μου τηλεφωνήσει μόνο την ώρα της ξαφνικής κηδείας μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου