Αστυνόμος Γατίνης: Το βασανιστήριο της καρέκλας

Από 20/5/08

Μια σαδιστική καρέκλα βασάνιζε τον πολιτικό κόσμο.

Όποιος της καθόταν τρελαινόταν. Τι σόι καρέκλα ήταν;

Πήγα σ’ έναν καρεκλά, αλλά δεν ήξερε να μου πει

τίποτα για καρέκλες.

Τότε έβαλα μπρος τα μεγάλα μου μέσα:

Έκλεισα ραντεβού με τον διευθυντή του ΙΚΕΑ

για να δω τον τύπο αυτής της καρέκλας.

Ούτε από κει όμως σχημάτισα ορατή εικόνα.

Ίσως επειδή η συνάντηση έγινε στα όρθια.

Εκεί ούτε να δούνε καρέκλα δε θέλανε.

Πού να πήγαινα; Τι ν’ αναζητήσω;

Το μυαλό μου στον καρεκλοκένταυρο,

αλλά αυτός δεν καθόταν σε καρέκλες.

Ήταν καρέκλα από μόνος του.

Μυστηριωδώς σ’ αυτή τη σαδίστρια καρέκλα

βρέθηκε μπλεγμένη και η Αλέκα,

η οποία φοβούμενη μη την πάρουνε είδηση

διόρισε εθελοντές διαδόχους της καρεκλοκένταυρους

από την Αραχνοκομμούνα των Πατησίων.

Έστρεψα δεξιά, αλλά έπεσα στο δρόμο

της αριστερής στροφής του ΠΑΣΟΚ.

Την έκανα πιο δεξιά, αλλά η καρέκλα που βρήκα

ανήκε στο συνθέτη του τραγουδιού της Καλομοίρας.

Στα εξωτερικά ο Κάιζερ είχε κάνει αγωγή

και στο ΜέΓΑΠ Ναπολέοντα γι’ αυτή την καρέκλα.

Έτσι βρήκε την ευκαιρία ο Λουδοβίκος των Υπογείων

και ξανάγινε αυτοκράτορας, αλλά ούτε αυτός

ήθελε να κάτσει σ’ αυτή την καρέκλα.

Τα υπόλοιπα θα τα μάθατε από τις ειδήσεις.

Η μυστήρια βασανιστική καρέκλα ήταν

του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ.

Κανείς δεν ήθελε να της κάτσει, γιατί ήταν αόρατη.

Σέρνοντας αργά-αργά, βαριά-βαριά το βήμα μου

να πάω να ξαποστάσω στο μπαρ των μπάτσων…

… το μυαλό μου πλανήθηκε σε σκέψεις

ότι η επόμενη καρέκλα που θα κληθώ να βρω

σίγουρα θα είναι ηλεκτρική.