Όπως είδα τα παιδιά να προσφέρουν λουλούδια
σε άντρες των ΜΑΤ θυμήθηκα την επανάσταση
των γαρίφαλων στην Πορτογαλία του 1974.
Ο ίδιος ο στρατός εκεί δεν άντεξε την 50χρονη δικτατορία του Σαλαζάρ.
Η μικρή χώρα ήταν αποικιοκρατική δύναμη.
Όλοι σχεδόν οι άντρες ήταν στρατιώτες
και το κόστος συντήρησης του στρατού αποδεκάτιζε οικονομικά τη χώρα.
Μεγάλο ποσοστό των αξιωματικών πια κατάγονταν
από φτωχές οικογένειες που πεινούσαν,
για να σκοτώνονται αυτοί στην Αγκόλα,
στην Ασία, την Ωκεανία χωρίς κανένα λόγο.
Αργά ή γρήγορα θα γινόταν:
Έβαλαν γαρίφαλα στις κάνες των όπλων τους,
δήλωσαν ότι δεν αποτελούν ιδιοκτησία
του δικτάτορα και τον ανέτρεψαν,
χωρίς να σπάσουν ούτε ένα τζάμι.
Ίσως στην Ελλάδα είναι η ώρα που θα καταλάβουν
όλοι οι αστυνομικοί, αυτό που πολλοί συνάδελφοί τους
έχουν ήδη συνειδητοποιήσει:
Τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς κανένα σχέδιο
κατά της εγκληματικότητας, με τον Κούγια να τους ξεφτιλίζει,
δίπλα σε φασιστοειδή που το παίζουν συνάδελφοί τους,
δίπλα σε συναδέλφους τους που αναγκάζονται ή το θέλουν κιόλας
να προστατεύουν, να εκβιάζουν δηλαδή, νυχτερινά καταστήματα
και αντιπροσωπίες αυτοκινήτων. Αστυνομικοί δίπλα σε αστυνομικούς
που εισάγουν κι εκμεταλλεύονται αλλοδαπές.
Οι αστυνομικοί της χώρας μας δε μπορούν ν’ αντέξουν
επ’ άπειρον τη χλεύη του κόσμου, ειδικά όταν βλέπουν
πως ο κόσμος έχει δίκιο.
Οι αστυνομικοί της χώρας μας δε θ’ αντέξουν για πολύ
με τους πενιχρούς μισθούς τους να μη μπορούν
να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Οι αστυνομικοί μας είναι πρώην συμμαθητές μας, γείτονές μας,
ακόμα και πρώην συμφοιτητές μας.
Πόσο ακόμα θ’ αντέξουν ν’ αποτελούν ιδιοκτησία
της εκάστοτε κυβέρνησης ή ακόμα χειρότερα
του εκάστοτε κυβερνητικού κόμματος;
Αξίζουν κάτι καλύτερο που δε θα το κερδίσουν
ξεσπώντας σε πιτσιρίκια, συνταξιούχους
και όποιον άλλο στέκεται απέναντι στην κυβέρνηση,
τη βία, τη φτώχεια, αλλά όχι απέναντι σε αυτούς.
Κανείς αρμόδιος δεν ενδιαφέρεται πώς περνάνε οι εργαζόμενοι
αστυνομικοί, τους βάζουν μόνο να κάνουν ανόητες κινήσεις,
μπας και κονομήσουν αυτοί κάνα αστέρι και το κόμμα
κάνα ποσοστό στις δημοσκοπήσεις και διατηρηθεί στην κυβέρνηση.
Δε θ’ αργήσει η ώρα που οι αστυνομικοί ως εργαζόμενοι
και πρωτίστως πολίτες θα κατέβουν κι αυτοί γι’ άλλη μια φορά
στους δρόμους και θ’ απαιτήσουν ανθρώπινους μισθούς,
αληθινή εκπαίδευση για να προστατεύουν τον πολίτη
και τον εαυτό τους και πάνω απ’ όλα θ’ απαιτήσουν
την αξιοπρέπειά τους. Και τότε δίπλα τους θα έχουν
ακόμα και τους μαθητές. Και θα έχουν δίκιο.
Βλέπω, γιατρέ μου, την απελπισμένη εξέγερση των αστυνομικών,
στον βαρύ police Δεκέμβρη του ’08.
καλημέρα από επίκαιρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήαναδημοσιεύσαμε το εξαιρετικό κατά την άποψη μας άρθρο :)
λίγο αργά ζητάμε την άδεια σας...σορρυ...απλά δεν προλαβαίναμε...
την φιλική μας καλημέρα :)
еpikairo
Καλημέρα και καλές γιορτές να έχεις. Το κείμενο αυτο αντικατροπτίζει πλήρως την κατάσταση. Το μόνο που σταματάει Αστυνόμους και Ειδικούς Φρουρούς είναι τα λεφτά και. Για τους δε αστυνομικούς δεν είναι εύκολο να ξεκινήσουν κάτι άλλο τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να ήξερα τι θα γινόταν όμως αν έστω και ενας εκεί που γινόταν η πορεία έβγαζε εξάρτηση και Κράνος υποκλινόταν στον κόσμο και σηκωνόταν να φύγει παραιτούμενος τι μέλλον θα είχε?
Epikairo,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανένα πρόβλημα. Ίσα-ίσα, χαίρομαι που βρισκόμαστε στο ίδιο μηκος κύματος.
Όποιος μπλόγκερ λέει πως τον πειράζει η αναδημοσίευση, μάλλον την έχει ψωνίσει.
Το βαθύ λαρύγγι της Μπιζόγλη τα καταπίνει όλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σκυλάκια του alpha οταν γλύφουν αφήνουν σάλια.
Εμετικό παραλήρημα του γνωστού Κουγια στο δελτίο ειδήσεων!!! του alpha με την αβάντα των «δημοσιογράφων» Μπιζόγλη και Σροίτερ. Όταν ένας αστυνομικός βγάζει το περίστροφο του και πυροβολεί έναν 15χρονο, δεν είναι θέλημα θεού αλήτες, είναι θέλημα του δολοφόνου αστυνομικού. Ακουν οι δημοσιογράφοι του κωλου τον οχετό και χαμογελούν, ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις και το βουλώνουν. Αυτού του είδους την δημοσιογραφία , την «προσκυνημένη» σε αυτούς που πληρώνουν, θεωρείτε άξια να ενημερώνει τους πολίτες ;
Και είναι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μιλούν περί δικαίου και δημοκρατίας.
Εσείς είστε η φωνή των ανώνυμων νταβατζήδων, των γνωστών –αγνώστων, μέσω εσάς μιλούν τα αφεντικά σας.
Εντολείς των προσταγών τους είστε και επαναλαμβάνετε τα λεγόμενα τους απλώς για τα προσχήματα , για να μη μιλά το ίδιο το αφεντικό σας.
Εσείς είστε οι «ανώνυμοι», οι «κουκουλοφόροι», αφού λειτουργείτε σαν μαγνητοφωνάκι στα χέρια αυτού που σας πληρώνει.
Δεν είστε μονό πληρωμένα λαρύγγια είστε και ασήμαντοι αφού δέχεστε να υπηρετείτε αδιαμαρτύρητα τα αφεντικά σας, πιστοί στις προσταγές τους.
Σκυλάκια που γλείφουν είστε μιας «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ» ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ.
ΥΓ. Τα παραπάνω ισχύουν για όλα τα ΜΜΕ και όλους τους δημοσιογράφους, όλων των καναλιών που δέχονται να τους υπαγορεύουν τι θα πουν, πως θα το πουν, και ποτέ θα το πουν. Η Μπιζόγλη και ο Σροίτερ απλός είναι η αφορμή για να ειπωθούν αυτά και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας γενικευμένης πρακτικής.
where you come from!
ΑπάντησηΔιαγραφήAlthough from different places, but this perception is consistent, which is relatively rare point!
ΑπάντησηΔιαγραφή