Ο ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΑΤΙΝΗΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ

Για να παρακολουθήσω τον ύποπτο χώθηκα στο ενυδρείο.
Εκείνος έριχνε ματιές από το φινιστρίνι.

Αλλά ήταν αδύνατον να με πάρει είδηση,
γιατί είχα μεταμφιεστεί περίτεχνα όχι σε γατόψαρο,
όπως κάνουν οι ερασιτέχνες, αλλά σε ψαρόγατο.

Είχα τρανή επιτυχία και μάζευα κόσμο.
Αλλά όταν πήγε η ώρα 11 είδα καθαρά
πως έμπλεξα άσχημα.
Αισθανόμουνα σαν μελιτζάνα μέσα σε κακαβιά.

Ξαφνικά τα ψάρια εξαφανίστηκαν.
Όλα πλην ενός νεοαφιχθέντος που,
όπως έμαθα μετά, ήταν πιράνχας, γαμώ την ατυχία μου.

Έπρεπε να βρω αμέσως κάτι ν’ αδειάσω το νερό,
μπας και πνίξω το πιράνχας στον αέρα.
Φυσικά δεν είχα μαζί μου κουβά γιατί δεν τον χρειαζόμουνα.
Στο μοναδικό μαγαζί της γειτονιάς δεν πήγα,
σίγουρα δεν θα είχε κουβάδες. Το είχα καταλάβει από την ταμπέλα.

Τι να κάνω, υποχώρησα. Πετάχτηκα έξω,
ξανάγινα γάτος και κρύφτηκα πίσω από 4 μπαλόνια
που βρήκα πρόχειρα.
Μόνος κίνδυνος μη σκάσει κανένα και με πάρει είδηση.

Κι επειδή με κυνηγάει η γκαντεμιά το κακό έγινε,
έσκασε το μπαλόνι, μετά έσκασε και ο ύποπτος
με το δολοφονικό κίτρινο βλέμμα του κινέζου.

Τρόμαξα. Βγήκε από μέσα μου ο Βενιζέλος μετά τις εσωκομματικές εκλογές.

Αλλά εγώ είμαι πολύ σκληρός για να πεθάνω.
Μεταμφιέστηκα αστραπιαία σε Γιώργο Παπανδρέου,
όρμησα σ’ ένα ποδήλατο που εντελώς συμπτωματικά
βρέθηκε μπροστά μου, όπως γίνεται σε όλες τις ταινίες δράσης
κι έγινα Λούης. Κι ας ήμουν ψάρακλας σ’ αυτό το άθλημα
κι ας αισθανόμουνα σαν ψάρι έξω απ' τα νερά του.

Αλλά ο ύποπτος ήταν πληρωμένος δολοφόνος και παραφύλαγε να με ξεκάνει.

Αν τηλεφωνούσα όμως πάραυτα στο διαμέρισμά του
πριν πυροβολήσει, τότε θα έσκαγε η βόμβα
που είχα στήσει το πρωί προβλέποντας εγώ
και το αστυνομικό μου δαιμόνιο κι αυτή την περίπτωση.

Βρήκα ένα καρτοτηλέφωνο, αλλά χωρίς τηλέφωνο.
Τα κλεφτρόνια είχαν βουτήξει τη συσκευή.
Τι να κάνω, για να πάρω τηλέφωνο πήγα
και ξήλωσα μία απ’ το κοντινότερο γραφείο και την σύνδεσα.

Θα μπορούσα βέβαια να τηλεφωνήσω απ' το γραφείο, αλλά βιαζόμουνα.
Έτσι τη γλύτωσα. Πώς όμως θα έλεγα στον επαίσχυντο διευθυντή μου,
που μόνο να μετράει λεφτά από νονούς ξέρει να κάνει, ότι είχα κινδυνεύσει;

Θα έβρισκε ευκαιρία να με βγάλει άχρηστο
και δειλό επειδή δεν του φέρνω εισπράξεις. Τι να έκανα;

Αλλά το αστυνομικό μου δαιμόνιο πάλι έσκισε.
Απαλλάχτηκα από το διευθυντή μου
με τον πιο ύπουλο τρόπο και την κοπάνησα για Χαβάη.
Μέχρι να διαβάσει τη μακροσκελή αναφορά μου, καλά Χριστούγεννα.
Άκουσα πως έστειλε μπράβο να του την κουβαλήσει στο γραφείο,
μην ξεμεσιαστεί γιατί ήτανε βαριά σαν χάλκινα βιβλία του Λιακό.