Η ΟΠΕΡΕΤΑ ΤΟΥ ΗΛΙΕΛΑΙΟΥ

Έχουμε στα χέρια μας το λιμπρέτο, (μουσική Καρβέλας)
αλλά μπορούμε να παραθέσουμε μόνο ένα ποτ-πουρί
από άριες της λαϊκής οπερέτας με μπουζούκι.
Οι τύποι των ρόλων, αναγνωρίσιμοι της καθημερινής ζωής.
Το στόρι μπορεί να το βάλει ο ακροατής.

Ταβερνιάρης: (Για σαλάτα και φέτα με λαδορίγανη)
«Άλα… / άνοιξε κι άλλη μπουκάλα /
Μ’ ορυκτέλαιο καβάλα».

Μπακάλης: «Τρεις το λάδι / τρεις το ξίδι / έξι το Ηλιόξιδο».

Φώλιας: «Βάλε μου να πιω / και ξαναβάλε μου/
Αυτό το λάδι θα ’ναι το φινάλε μου».

Τιμη βενζίνης: «Να μπορούσα στα σύννεφα / να ’χα ’γω βενζινάδικο /
Και τον Ήλιο να λάδωνα / να μη φέξει στο άδικο».

Λιπαντής: «Λέου, λέου / λέου, λέου / ντενεκές ηλιελαίου».

Ήλιος: «Αύριο θα έρθω βράδυ / Ουκρανές για ένα χάδι / μου το βγάλανε το λάδι».

Γκόμενα της γειτονιάς: «Του Ήλιου παίρνω στην ακτή/ για ν’ αλειφτώ το λάδι /
Να γίνω μαύρη η φτωχή / μη φαίνομαι το βράδυ /
Τόσο που έχω ανοιχτεί / η τσέπη μου ρημάδι».

Ποιητής: «Εγώ δεν θα έδινα ποτέ ηλιέλαιο το παιδί μου /
Αλλά θα πότιζα γερά με όλη την ψυχή μου /
Θα ’δινα στη γυναίκα μου, που ’πε πως είμαι ρόμπας /
Να πιει το ηλιέλαιο με το μπουρί της σόμπας».