Η γιαγιά στο Αγρίνιο έδωσε το παράδειγμα της ατομικής ευθύνης όχι μόνο στην υγεία, αλλά και στην οικονομία. Πράγματι, δεν έχουμε αρκετά ασθενοφόρα επειδή δεν χαρίζουμε στο κράτος.
Εντάξει, φόρους πληρώνουμε συνέχεια, ειδικά με τον οριζόντιο ΦΠΑ 70% των κρατικών εσόδων, αλλά αυτοί είναι φόροι βλακείας, για να ρεφάρει η εφορία από αυτούς που δεν πληρώνουν, δηλαδή τους πλούσιους. Όπως στο καζίνο, όπου αν μια μέρα κερδίσεις, τα λεφτά που παίρνεις δεν είναι του καζινάρχη, αλλά αυτωνών που έχασαν.
Η κυβέρνηση σωστά θέτει έτσι το θέμα, με ατομικές, αλλά και μαζικές προσφορές. Το μόνο που θα ζητούσαμε είναι μια μικρή ανταπόδοση.
Αν οι δικηγόροι μαζέψουν λεφτά και χαρίσουν 10 ασθενοφόρα στο ΕΚΑΒ να μην έχουν 10 € ετήσια μείωση φόρου ο καθένας;
Μια γειτονιά προσφέρει κάθε μέρα ένα άτομο σε σκουπιδιάρικο για πλήρη βάρδια, κάτι σαν κόκκινο μεροκάματο των κομμουνιστών για το κόμμα. Δεν δικαιούται η γειτονιά ένα δωρεάν κούρεμα του γκαζόν που η ίδια φύτεψε στη νησίδα του δρόμου;
Τους καφέδες και τα κουλουράκια του αστυνομικού τμήματος προσφέρουν οι καφετέριες της κεντρικής πλατείας. Δεν δικαιούνται μείωση 10% στην προστασία των καταστημάτων τους;
Αλλά να πληρώσουν και οι πλούσιοι. Τα επιδόματα, για παράδειγμα να μην τα δίνει το κράτος, αλλά οι καναλάρχες με τηλεοπτικά παιχνίδια, όπου ο δικαιούχος θα γνωρίζει τις απαντήσεις. Δε χάθηκε ο κόσμος, τόσα στημένα παιχνίδια παρακολουθούμε, και τα φχαριστιόμαστε γιατί εκεί το θέαμα είναι καλύτερο.
ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΙΣΤΟ / Η άλλη εμφανίζεται ως γνώστρια των πολιτιστικών της Γης και μας λέει ότι ένας μόλις βραβευμένος συγγραφέας "ΗΤΑΝ" κριτικός λογοτεχνίας. ΕΙΝΑΙ χρυσή μου. Είναι. Ο άνθρωπος, ζει. Αν ήθελες να βάλεις παρελθόντα χρόνο στο παρελθόν θα χρησιμοποιούσες παρακείμενο, αλλά μιλάμε κάτι που γίνεται τώρα. Πήρε βραβείο ο συγγραφέας και ΕΙΝΑΙ πρώην κριτικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου