Συνέντευξη μ’ ένα αυλοκόλακα

Φεύγω από το κόμμα επειδή δεν μου αρέσει ο νέος πρόεδρος που εκλέχτηκε από το σύνολο των μελών. Φανερώνω δηλαδή ότι δεν εκτιμώ τις δημοκρατικές διαδικασίες που όμως ακολούθησα κι εγώ.

Βρισκόμουν σ’ ένα κόμμα χάρη στον προηγούμενο αρχηγό, γιατρέ μου. Αυτό λέει η πράξη μου.

Αν φύγω από το κόμμα μου επειδή δε μου αρέσει ο νέος αρχηγός τότε βρισκόμουν εκεί για τον προηγούμενο κι ας ισχυριζόμουν ότι εγώ δεν πιστεύω στα αρχηγικά κόμματα. Άρα ψάχνω για ένα άλλο αρχηγικό κόμμα. Ή για κανένα. Ή τον αρχηγό που θέλω εγώ ή κανέναν. Το ταίρι μου ή θα είναι μ’ εμένα ή με κανέναν. Έγκλημα πάθους δεν το λέγανε αυτό, γιατρέ μου;

Δε μου αρέσει ο νέος αρχηγός, φεύγω. Παραδέχομαι ότι βρισκόμουν σ’ ένα κόμμα όπου κανόνιζε ο αρχηγός μόνος του, αλλά δεν ήθελα να το αλλάξω αυτό επειδή γούσταρα ή ανεχόμουν τον τότε απόλυτο άρχοντα. Αυτό με κάνει ν’ ανησυχώ, γιατρέ μου.

Αν δεν κανόνιζε ο αρχηγός τα πάντα τότε τι μου φταίει ο κόμμα, γιατρέ μου;

Μήπως πιστεύω ότι όλα λειτουργούσαν συλλογικά μέχρι που εκλέχτηκε δημοκρατικά ο νέος που θα καταργήσει τα συλλογικά όργανα; Αν όντως λειτουργούσε σωστά το κόμμα μου δε μπορεί να το κάνει αυτό. Αν δεν λειτουργούσε σωστά τότε, αν και άργησα, οφείλω να παλέψω για ν’ αλλάξει αυτό. Βρήκα μπελάδες, γιατρέ μου και βαριέμαι.