Άει ΣΥΡΙΖΑ

Είναι αδύνατον να υπάρχει μεταπολιτική ή αντιπολιτική, αφού κι αυτά είναι πολιτική. Δεν υπάρχει μεταπολιτική, γιατί δεν υπήρξε ποτέ προπολιτική.

Με την “μεταπολιτική” μάλλον κάποιοι θέλουν να εκφράσουν λόγο για τη μεταδημοκρατία, αλλά κι εδώ κάνουν λάθος στην πρόθεση. Εννοούν προδημοκρατία. Ο Μητσοτάκης μεταφέρει (σ)τη Βουλή (σ)τον 19ο αιώνα, που έφερε τα πρώτα βήματα της Δημοκρατίας, όταν ο ελέω Θεού ηγεμών παραχωρούσε στο λαό σύνταγμα για να λέει τη γνώμη του, όχι φυσικά να κυβερνά. Αυτή την προδημοκρατία την διατήρησε μέχρι σήμερα το σύστημα εξουσίας στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου ο επικεφαλής κάνει ό,τι θέλει και πού και πού, κάποια από αυτά, τα φέρνει στο συμβούλιο, όπου διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία. Έτσι την είχε πάντα πρόχειρη για να την εφαρμόσει και την κεντρική πολιτική σκηνή.

Ο Κασσελάκης δεν είναι έκφραση της μη ούσας μεταπολιτικής, όπως κάποιοι ισχυρίζονται. Ξεχώρισε επειδή δεν είναι βυθισμένος στη μεσσιανική αριστερή αντίληψη που εκφράζεται τελευταία με το “Άσ’ τους να λένε, ξέρει ο λαός”. Ναι; Και από πού ξέρει ο λαός; Από την τηλεοπτική του εμπειρία μήπως; Με το ριμόουτ κοντρόλ στον ώμο; Ή από την αγωνιστική του εμπειρία; Δεν φημιζόμαστε γι’ αυτό. Παράδειγμα; Στη Γαλλία πήγαν να τους ανεβάσουν το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 χρόνια κι έσπασαν το Παρίσι. Σ’ εμάς το πήγαν -για κάποιος αρχικά και βλέπουμε- στα 74 και ούτε κιχ. Ο λαός δεν ξέρει και ακολουθεί πάντα αυτόν που του τα λέει απλά και τηλεγραφικά. Η επικοινωνία, όπως και το υποσύνολό της η ενημέρωση, είναι στοιχείο της δημοκρατίας, χωρίς προθέσεις, προθέματα, μεταθέματα κι επιθέματα. Από πού κι ως πού είναι κακό να επικοινωνούμε και με εικόνες; Μήπως να γυρίσουμε στην εποχή που αριστεροί καταδίκαζαν τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τα κομπιούτερ, τα κινητά τηλέφωνα και το διαδίκτυο;

Μη δημοκρατική η μεταπολιτική. Χάσιμο χρόνου η παραπολιτική. Πολύ στοχαστική η αναπολιτική. Επιθετική η καταπολιτική. (Καραπολιτική δεν παίζει) Μεσοβέζικη η αμφιπολιτική. Πιο πλατιά η διαπολιτική. Καταδικάζουμε την αντιπολιτική. Σε ρηχά νερά ή περιπολιτική. Πεσιμιστική η αποπολιτική. Έξω από το δημοκρατικό τόξο ή βέλος η επιπολιτική. Πολύ τηλεοπτική η υποπολιτική. Προπαγανδιστική η υπερπολιτική. Μέχρι εδώ, μην πιάσουμε τις μονοσύλλαβες προθέσεις. Οι σύνδεσμοι μακριά, θα μας μπλέξουν με τους Δέκα Μικρούς Μήτσους. Πολιτική αφού.

R-ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Ο “Ηγεμόνας” του Μακιαβέλι, προάγγελος της επικοινωνιακής διακυβέρνησης, δεν είναι βιβλίο που δεν έπρεπε να γραφτεί, αλλά σκέψη που πρέπει να μελετηθεί.