Τέλη του ‘60, όταν μπήκε ρεύμα στο χωριό ο παππούς κι η γιαγιά στην αρχή φοβήθηκαν. Μετά εντυπωσιάστηκαν μέχρι που συνήθισαν. Οι μόνες ηλεκτρικές συσκευές που είχαν στο σπίτι ήταν οι λαμπτήρες και από κει τους έμεινε το “Σβήσε το φως”, που μας έφερε η μαμά στην πόλη, αλλά σιγά μη δώσουμε σημασία! Θυμηθήκαμε όμως την αδικημένη προτροπή όταν είδαμε το λογαριασμό ρεύματος να φτάνει χωρίς δικαιολογία στο μισό μισθό και αρχίσαμε κι εμείς να μην αφήνουμε φως αναμμένο για παραπάνω ώρα. Έβγαινε ο ένας από το μπάνιο κι έτρεχε ο άλλος να σβήσει το φως. Ακολουθούσε μικροκαβγάς. Όμως οι λαμπτήρες που είχαμε καίγανε ελάχιστο ρεύμα, ειδικά μπροστά στις άλλες συσκευές και πίσω τους. Τέλος πάντων, δεχτήκαμε να κάνουμε οικονομία ενέργειας ακολουθώντας την διαφημιστική προτροπή των πλουσίων για τη σωτηρία του περιβάλλοντος,αυτοί δεν είχαν λόγο να κάνουν οικονομία αφού είχαν λεφτά και ξόδευαν. Όσο και να νομίζαμε πως κάναμε στην ενέργεια οικονομία τόσο ανέβαινε ο λογαριασμός. Δεν ξάναμε οικονομία στα ζορισμένα λεφτά μας. Τι να κάνουμε, αποφασίσαμε να δώσουμε μάχη, να διεκδικήσουμε τα δίκια μας λεφτά, είπαμε παλέψουμε κοινωνικά να πατάξουμε αυτή την αισχροκέρδεια. Έτσι το γράψαμε στο φέισμπουκ και στο τουίτερ και γίναμε επαναστάτες, ακτιβιστές, ενεργοί πολίτες για την ενέργεια, για τη σωτηρία του πλανήτη, λες και η Γη θα πάθει κάτι αν εξαφανιστούν το ζωικό και το φυτικό βασίλειο από πάνω της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου