Τρισά(ρ)γιο Πνεύμα Αντιλογίας

Ο Έλληνας, ο πιο δαιμόνιος λουφαδόρος της Υφηλίου, δείχνει το χούι του αυτό και με τις αργίες στο Ελληνοορθόδοξο Δόγμα του, που επικράτησε μετά την εισβολή του Δωδεκαθεϊσμού τους στο Ιουδαϊκό Δόγμα των αθώων Εβραίων που καταγγέλλουν την πνευματική κλοπή που υπέστησαν, αλλά δε μας ενδιαφέρει, εμείς ακολουθούμε τη ρήση Χατζιδάκι: “Ο ταλαντούχος κλέβει, ο ατάλαντος αντιγράφει”.

Ο Έλληνας λατρεύει όσο κανείς άλλος τις Δευτέρες, όταν είναι αργίες. Ξεκίνησε φυσικά με την Τσαγκαροδευτέρα, αργία των τσαγκάρηδων, που ζήλευαν οι άλλοι κλάδοι και την έκλεβαν. Όταν, ας πούμε, πήγαιναν στη δουλειά κωλοβάραγαν και ονόμαζαν την κατάσταση βαρεμάρας τους “τσαγκαροδευτέρα” για να τη φορτώσουν σε άλλους. Οι υπάλληλοι τη Δευτέρα κακότροποι, έτσι, από κει βγήκε η έκφραση “Δευτέρα μήτηρ πάσης κακίας” συγκαλυμμένη με το “Αργία μήτηρ πάσης κακίας”, οπότε όλα ήταν πια έτοιμα να γίνουν οι Δευτέρες αργίες.

Ο Έλληνας καθαγίασε κάποιες Δευτέρες, τις έκανε αργίες για να έχει τριήμερα. Θα πεις, γιατί δεν το έκανε αυτό με Παρασκευές, η απάντηση απλή: ο Έλληνας δεν κουράζεται τόσο την Πέμπτη ώστε να κάψει την Παρασκευή. Κουρασμένος είναι την Κυριακή, αφού ξεμεθάει από το Σαββατόβραδο μετά το μεσημέρι. Διαμαρτύρεται ο Παρασκευάς, αλλά ποιος τον ακούει με τέτοιο σπάνιο όνομα.  Κάποιοι καθαγιάζουν Δευτέρες για προσωπική χρηση, επειδή επίσημη αργία είναι η προηγούμενη Παρασκευή ή η επόμενη Τρίτη, με σκοπό να εξασφαλίσουν αυτοσχέδιο άγιο τετραήμερο. Εδώ ο Παρασκευάς το χαίρεται περισσότερο, επειδή βαρέθηκε να του λένε χρόνια πολλά στον Επιτάφιο.

Τοιουτοτρόπως (με τον τρόπο των "τοιούτων", δηλαδή πούστηκα) καθιερώσαμε τη Δευτέρα του Πάσχα, κτητικός προσδιορισμός, ονομάζεται Δευτέρα μιας Κυριακής, ενώ όλες οι Δευτέρες έρχονται μετά από Κυριακές, ίσως φροντίζει έτσι μην της κλέψουν την αργία άλλες συνάδελφοί της η Κυριακή του Πάσχα -εβραϊστί Πασάχ=Έξοδος, τηρείται στην Ελλάδα- τέλος πάντων. Τη Δευτέρα του Πάσχα την καθιέρωσαν προφανώς οι Γιώργηδες, πρώτη δύναμη στα κύρια ονόματα και σχεδόν πάντα γιορτάζουν, αντί 23η Απριλίου, μια μέρα μετά το Πάσχα, αργία, αφού είναι κόλαφος να γιορτάζεις και να πηγαίνεις στη δουλειά σου. Οι Παναγιώτηδες, οι Λάμπροι ή οι Μανώληδες πιο έξυπνοι είναι; (Αδικημένος κι ο Σάββας, σπάνια οι γιορτές του 14/4 και 5/12 πέφτουν Σάββατο, Κυριακή ή μέρα γενικής απεργίας. Βέβαια, όταν καθιερώθηκε αυτή η παγκόσμια ημέρα το Σάββατο ήταν εργάσιμη, όπως παλεύει σήμερα η Ελλάδα να ξαναγίνει. Επιστροφή στις ρίζες)

Συνεχίσαμε με την Καθαρή Δευτέρα, αγιάσαμε καταχρηστικά και τη Δευτέρα του Θωμά, η Δευτέρα των εκλογών είναι αργία για τα σχολεία, -εκεί έχουμε και αργία Παρασκευή των εκλογών- αργία θα είναι φυσικά και η Δευτέρα παρουσία, αλλά δεν ήρθε ακόμα, προηγείται η Δευτέρα Παρουσία του Υπαρκτού Σοσιαλισμού. Δεν ξεχνάμε τη Δευτέρα που αργούν τα θέατρα, δηλαδή κάποτε αργούσαν, τώρα στην ώρα τους με παραστάσεις των Δευτερότριτων.

Έτσι πηγαίναμε τις Δευτέρες καροτσάκι μέχρι που φτάσαμε στη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, τελευταία εμφάνιση του Αγίου Πνεύματος στη Γη. Πρώτη εμφάνισή του Αγίου Πνεύματος στα Θεοφάνια, αργία που μπορεί να πέσει και Τρίτη και Τετάρτη και λοιπά, κλείνουμε την παρένθεση.

Ωραία, ρε αδερφέ, θα πει ο κακός, το Άγιο Πνεύμα γιατί δεν γιορτάζεται επί τη εμφανίσει ανήμερα της Πεντηκοστής, Κυριακή, αλλά μια μέρα μετά, Δευτέρα; Τσαγκάρης είναι; Παραβλέπουμε, γιατί με την ίδια λογική γιατί το Άγιο Πνεύμα να είναι περιστέρι, το χειρότερο πουλί του κόσμου που μια δουλειά είχε να κάνει , να φέρει την ειρήνη στον κόσμο και βλέπουμε όλοι πώς τα κατάφερε. Δεν ασχολείται καν με την παγκόσμια ειρήνη, γι' αυτό την ανέλαβαν πια οι υποψήφιες σε καλλιστεία, στην απάντηση για τις επιθυμίες τους. Το περιστέρι μόνο χέζει αδιάκοπα, μάλιστα τοξικά και κάνει σεξ πάλι αδιάκοπα, δηλαδή όχι μόνο στις διακοπές του.  Η τοξικότητα της κουτσουλιάς του δεν έχει σχέση με το τόξο του θεού Έρωτα, γι' αυτό δεν ασχολούμαστε με αυτό, παρά μόνο με τα βέλη του.

Η Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος είναι επισήμως ημέρα αργίας μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους, κάτι αντισυνταγματικό, γι' αυτό γίνεται τριήμερο και στον ιδιωτικό τομέα, πλην των καταστημάτων που ανοίγουν και Κυριακή.

Γιατί άλλωστε να τιμούνται από το Άγιο Πνεύμα ή να το τιμούν, το ίδιο είναι, μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι; Όλοι οι Έλληνες είναι πνευματώδεις, ειδικά όταν κάθονται στον καναπέ ή ακουμπάνε χέρια πόδια σε τέσσερις καρέκλες του καφενείου. Δεν είναι τυχαίο που την αιθυλική αλκοόλη την ονομάζουν οινόπνευμα. Τη μεθυλική αλκοόλη την ονομάζουν μπόμπα, αλλά δε μας ενδιαφέρει για την ώρα αυτό.

Από πού όμως στην Αγία Τριάδα το Άγιο Πνεύμα έρχεται τρίτο και τι σημαίνει; Πολύ απλή εξήγηση: στην πατριαρχική ελληνική οικογένεια λόγο είχαν μόνο ο πατήρ και ο υιός. Όταν όμως τα έκαναν θάλασσα κάπου έπρεπε να φορτώσουν το λάθος τους, πού όμως; Στη μάνα; Τότε θα είχαμε στο σλόγκαν, Πατήρ Υιός και Μητέρα, πολύ θάρρος θα της δίναμε. Από την άλλη υπάρχει και η κόρη και η γκόμενα, πατρός, υιού ή και των δύο κατά το σίριαλ “Αναστασία”. Πατήρ υιός και Τράπεζα που σήμερα τα κανονίζει όλα στη ζωή της οικογένειας; Όχι, την αγιοποιήσαμε κι αυτή, την κάναμε Αγία Τράπεζα και σφυρίζουμε δήθεν αμέριμνοι. Μήπως Πατήρ Υιός και γαμώ την ατυχία μου; όχι βέβαια, τέτοια δημόσια ξεφτίλα. Στον Έλληνα όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ούτε αντίθετα ρεύματα, κυκλοφορεί και παρκάρει παντού, γι' αυτό έβαλε όλα τα παραπάνω συμπαραμαρτούντα, με πολλά άλλα ακόμη σε μια σακούλα και τα ονόμασε Άγιο Πνεύμα, τρέχα γύρευε δηλαδή.

Σημειώνουμε, το Άγιο Πνεύμα πρέπει να μετονομαστεί σε Τρισάγιο Πνεύμα, αφού συνδέεται με τριήμερο, αλλά δεν το κάνουμε θέμα.

Κατακλείδα: Όταν γιορτάζει το πνεύμα δεν πρέπει το σώμα να χαλάει την ατμόσφαιρα, γι' αυτό κάθεται κι αυτό, αργεί, απολαμβάνει αργία. Το πνεύμα που δεν έχει άγιο βγαίνει αδιάβαστο, βάλαμε δύο μάλιστα τέτοια πνεύματα στη γραμματική, αλλά είδαμε πως δε φτουράνε και τα καταργήσαμε. Το διαβολικό πνεύμα είναι αγράμματο και παράνομο, γι' αυτό και το γράμμα κόντρα στο πνεύμα του νομοθέτη σε κάθε νόμο που παραβιάζουμε.