10/8/19

Για της Παναγίας τα μάτια

Δε μου λες, χριστιανέ μου, προσέβαλλε ή δεν προσέβαλλε τη θρησκεία ο προπονητής Αναστασιάδης όταν δήλωνε πριν τον αγώνα -που θα έχανε- «θα νικήσουμε με τη βοήθεια της Παναγίας»; Έφερε μέρος της ευθύνης για την ήττα και η Θεοτόκος; 

Δεν είναι καθόλου καυστικό ως σατιρικό κόμικ. Αποτελεί από την αρχή μέχρι το τέλος απλή εικονογράφηση λεκτικού ευρήματος, επιπέδου Σεφερλή. Κάτι που οι τζιχαδιστές χριστιανοί έπρεπε ν’ αφήσουν να θαφτεί στη μνήμη της ιστορίας. Αλλά ποιοι βρίζουν τον κομίστα;

Οι ακροδεξιοί από τα μπαρ-κλαμπ των ασπρόμαυρων ελληνικών ταινιών και της καφετέριας του ᾿70; Οι «Παναγιά μου ένα παιδί»; Αυτοί που για ψύλλου πήδημα έκαναν έρωτα με την Παναγία όποιου διαφωνούσε μαζί τους ή απλώς τους νευρίαζε;

Μας προστατεύουν από την «Κοίμηση της Θεοτόκου» αυτοί που λέγαν το ανέκδοτο με τον άγιο άνθρωπο της γειτονιάς που πέθανε και -η ψυχή του- πήγαινε με χαρά να μπει στον Παράδεισο, χτυπούσε την πόρτα, αλλά ο Άγιος Πέτρος δεν του άνοιγε, επειδή έπαιζε τάβλι με τον Χριστό, ο οποίος, ως γνωστόν, έφερνε ως εκ θαύματος, συνέχεια εξάρες. «Άσ’ τον Να χτυπάει, Πέτρο και παίζε». Ο άγιος της γειτονιάς, στην αρχή, «Ανοίξτε είμαι καλός άνθρωπος», συνέχισε, «Ανοίξτε, τέλος πάντων» κι έφτασε, «Ανοίξτε, γ...ώ την Παναγία σας!». Τότε ο Χριστός «ξύπνησε»: «Όπα, Πέτρο, άνοιξέ του, φίλος της μαμάς είναι».

Θυμηθήκαμε και το ανέκδοτο με τον Χριστό που κουβαλούσε τον σταυρό του για τον Γολγοθά και ρωτούσε: Πού πάμε μαμά;» και η παναγία απαντούσε: «Στο βουνό παιδί μου». Λίγο μετά, μαστιγώματα, ακάνθινο στεφάνι, βρισιές, ανηφόρα, ο Χριστός λέει: «Μαμά, δε συμφέρει. Του χρόνου να πάμε θάλασσα». Ποιος ο λόγος που δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ κανείς γι’ αυτό το ανέκδοτο; Μήπως επειδή σχεδόν όλοι οι εκάστοτε «σωτήρες» της θρησκείας είναι οι ίδιοι που ξεστομίζουν τέτοιες έργω ύβρεις;

Ακόμα και σήμερα τέτοια λένε όσοι δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους για «άθεο κομμουνιστή» που θίγει την Παναγία και τον Χριστό τους. Αυτοί που βλέποντας εικόνα με την Παναγία και τον Χριστό μωρό στην αγκαλιά της έλεγαν, «Να μια Χριστοπαναγία».

Αλήθεια, οι πολεμιστές του ιερού πολέμου κατά των μη χριστιανών γιατί δεν ασχολούνται λίγο με την κοσμοθεωρία της θρησκείας που λένε πως υπηρετούν; Γνωρίζουν ότι οι γυναίκες δεν ανήκαν στο ιερό ποίμνιο παρά δύο αιώνες μετά την 200 χρόνια μετά τον διαχωρισμό τους από τους ιερείς της Ιερουσαλήμ; Γνωρίζουν ότι οι ηγέτες της νέας θρησκείας, που ξεκίνησε ως Ιουδαϊκή αίρεση, προκειμένου να πατάξουν τη λατρεία της αειπαρθένου Αθηνάς -έτσι αναφέρεται στα αρχαία γραπτά κι έτσι ήταν- έβαλαν τη μητέρα του Ιησού Χριστού στο παιχνίδι, μαζί με τη Μαρία τη Μαγδαληνή και τις κατά καιρούς αγίες στη θέση κάθε θεάς που τους ενοχλούσε η λατρεία της; (Τότε επιτράπηκε και η είσοδος γυναικών στους ναούς, αλλά μόνο στον γυναικωνίτη) Γνωρίζουν ότι οι τελετές υπέρ της Παναγίας ξεκίνησαν σαν καλυμμένες τελετές της Αθηνάς στους ίδιους μάλιστα ναούς; Αυτό δεν προσβάλλει την «Βόηθα Παναγιά»; Τι έκαναν για τους μετά Χριστόν προφήτες που κάθε τόσο λένε ότι δάκρυσε η εικόνα της Παναγίας -μέχρι και δάκρυα από πορτοκαλάδα βρέθηκαν- για να κονομάνε;

Γιατί δεν ενόχλησε η «Παναγία των Πατησίων» στην «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι;

Δεν υπάρχουν σχόλια: