Το θεατρικό της Πέμπτης Δημοτικού μου

Από 24/2/14

Η Μαμά κι ο Κουμπάρος άφαντοι από μέρες κι εγώ κοπάνα απ’ το σχολείο, μπήκα ξαφνικά στο σπίτι. 

Η Κουμπάρα στη ντουλάπα κι ο Μπαμπάς απέναντί μου στην κρεβατοκάμαρα φοράει ένα βιαστικό σεντόνι σαν αρχαίο χιτώνα.

-Μπαμπά, το ξέρεις ότι η διαφθορά ξεκινάει από μια μεγάλη τσαντίλα;
-Τι ’ν’ αυτά που λες, παιδί μου;
-Μα δεν σκέφτηκες ποτέ ότι έρχεται στιγμή που κάποιοι υπάλληλοι και υψηλά ιστάμενοι παράγοντες και λειτουργοί εκνευρίζονται και αρχίζουν να τα παίρνουν;
-…. (άφωνος)
-Αμάν πια, ρε μπαμπά, όλα εγώ θα στα λέω;

-Μπαμπά, ξέρεις γιατί ανέβασαν την τιμή των διοδίων οι εργολάβοι;
-Για να κονομήσουν, παιδί μου.
-Ναι,, αλλά γιατί δεν το ανέβαλε λίγο η κυβέρνηση για μετά τις δημοτικές εκλογές;
-Θες να πεις ότι οι εργολάβοι θέλουν να κάνουν κακό στην κυβέρνηση;
-Όχι, ρε μπαμπά, το αντίθετο λέω. Οι εργολάβοι ανέβασαν τα διόδια για να ξαναβγάλει η κυβέρνηση μερικούς από τους δικούς της δημάρχους, αυτούς που ανεβάζουν τις μπάρες. Εκεί αποσκοπεί η αμοιβή των εργολάβων. Αμάν πια. Όλα εγώ θα στα λέω;
-Δε λέω.
-Το ξέρω.

Σατιρική εκπομπή
Άρης Σπηλιωτόπουλος: Πιάσανε και τις κακές ΜΚΟ. Τι θα κάνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους;
Νικήτας Κακλαμάνης: Τις βαρβάρες;

Αληθινή τηλεόραση
Οικονόμου του Σκάι: Με τον ίδιο τρόπο μαζεύουν τα σκουπίδια μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί περιφερειάρχες.
Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ: Κι εσύ με τον ίδιο τρόπο νομίζεις θα τους πληρώνεις και τους δύο;

Ένας φίλος του Μπαμπά τον ταλαιπωρεί στο καφενείο
Φίλος του Μπαμπά: Η Ελλάδα μας ως μέλος του ΟΟΣΑ έτσι κι αλλιώς ήταν υποχρεωμένη να δώσει το 0,5% του ΑΕΠ στις πιο φτωχές χώρες. Το είχαμε χαμένο.
Ο ίδιος ο Μπαμπάς: Παρακάτω.
Φίλος του Μπαμπά: Εγώ κι ένας φίλος μου φτιάξαμε μια ΜΚΟ για να δώσουμε κάποια εκατομμυριάκια στους Σουδανούς δικαστές που χρειάζονταν επιμόρφωση.
Ο ίδιος ο Μπαμπάς: Τους επιμορφώσατε;
Φίλος του Μπαμπά: Ποιους; Α, ναι. Αλλά τους ξέραμε τους Σουδανούς τι κουμάσια είναι, σιγά μη μαθαίνανε την τύφλα τους.
Ο ίδιος ο Μπαμπάς: Τα λεφτά τα δώσατε στο Σουδάν να τους επιμορφώσει μόνο του;
Φίλος του Μπαμπά: Και πού να τα δίναμε τα λεφτά; Ε; Θα τα τρώγανε γιατί ως γνωστό τοις πάσι είναι διεφθαρμένοι οι Σουδανοί,, μην πω ε ρε μνημόνιο που τους χρειάζεται.
Ο ίδιος ο Μπαμπάς: Παρακάτω.
Φίλος του Μπαμπά: Έτσι, τα κρατήσαμε στις τσέπες μας τα λεφτά, τα παντελονιάσαμε για να μη πάνε χαμένα, ήταν κι ελληνικά, κόπος του λαού μας.
Ο ίδιος ο Μπαμπάς: Μείνανε στη χώρα μας δηλαδή.
Φίλος του Μπαμπά: Περίπου. Τα καταθέσαμε στην Ελβετία και σε 5-6 κωλόσπιτα στο Λονδίνο. Γι’ αυτό σε θέλω. Έχεις να μου δανείσεις χίλια ευρά να πάνω στο Λονδίνο μέσω Γενεύης;

Και η νύχτα προχώρησε. Στο διπλανό διαμέρισμα κοιμούνται νωρίς.

Διπλανός: Η Ουκρανία ανήκει στις Ουκρανές, δηλαδή στους Έλληνες.
Διπλανή: Τι έπαθες, αγάπη μου; Κοιμήσου και τα λέμε το πρωί. Αν προλάβεις.

Πρόβα Τζένη Ράλη
-Πες ότι χρειάστηκε να πάω το ζωντανό μου στον κτηνίατρο και για επίσκεψη, εξέταση, φάρμακα μου έρχεται ένα κουστουμάκι 60 ευρούλι-α.
-Και τι έκανες;
-Τα πλήρωσα
-Ωραία. Δηλαδή τελείωσε το βάσανο. Τι με θες λοιπόν;
-Επιστρέφοντας στο σπίτι μου με το ζωντανό παρέα, άκουσα μέσα μου μια φωνή να μου λέει, «Και γιατί δεν έδινες αυτά τα λεφτά να σώσεις ένα παιδάκι στην Αφρική;»
-Και τι έκανες τότε; Ένοιωσες τύψεις;
-Ναι, αλλά απάντησα της φωνής, «Να πας, μωρή, να τα πεις αυτά στους τύπους των ΜΚΟ που έφαγαν εκατοντάδες εκατομμύρια που προορίζονταν για εκατομμύρια παιδάκια.»
-Μπράβο. Πώς αισθάνθηκες μετά;
-Άσχημα γιατί με πλάκωσε στις μπουνιές η φωνή.
-Δεν ήταν από μέσα σου, ε;
-Μη μου κλέβεις την καλή ατάκα τώρα.
-Και ήταν αντρική η φωνή, που είπες «μωρή», ε;
-Δεν είσαι εντάξει.

Σε κάποιο γραφείο υπουργείου
-Όλα κι όλα, χριστιανέ μου, πώς να σου δώσω επιδότηση για ΜΚΟ προστασίας του παπαγάλου Βορείου Πόλου;
-Γιατί;
-Πόσοι παπαγάλοι, ρε, υπάρχουν στον Βόρειο Πόλο;
-Ένας. Γι΄ αυτό χρειάζεται προστασία.