26/3/19

Χθεθνικής

Η Κωστή Πέμπτη Μαρτίου έπεσε Δευτέρα. Ελπίζω η Κωστή ογδόη Οκτωβρίου θα πέσει μέσα.

Τα Καράβλητα μάς θυμίζουν ότι το 1821 η Μακεδονία ήταν ξακουστή του Αλεξάνδρου χώρα, σύμφωνα με ελληνοεβραϊκό τραγούδι στα ισπανοεβραϊκά σεφαραδίτικα. Ατυχής η μεταφορά στίχων, ιστοριών, φυλών και αμηχανίας, αλλά είναι τιμή να το τραγουδούν όσοι έστειλαν του Σεφαραδίτες Έλληνες στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους έφαγαν την περιουσία.
Σπάω το κεφάλι μου, αλλά δεν θυμάμαι καμία μάχη του ᾿21 να έγινε στη Μακεδονία. Θυμάμαι μόνο τους Σουλιώτες. Η Ήπειρος είναι ελληνική.
Τα εθνικά μας θέματα πηγαίνουν καλά. Δεν δίνουμε σπιθαμή εδάφους της Αυστραλίας. Στο δυτικό μέτωπο Κούλης – Φώφη, δεν είναι κομμωτήριο, δεν αναγνωρίζουν τη Βόρεια Μακεδονία κι ας μη ζητά τίποτα η χώρα αυτή. Αναγνωρίζουν φυσικά τους δανειστές μας που μας ζητάνε λογικά πράματα: όλη την περιουσία της Ελλάδας, μέχρι και τα κοσμήματά μας, την Άρτα και τα Γιάννενα.

Ο καιρός καλός φαινόταν από το πρωί. Όμως ο Κούλης μου χάλασε τη διάθεση. Καταγγέλλει φοροκαταιγίδα κατά των πλουσίων, γιατρέ μου.

Ανοίγει τους ουρανούς η άνοιξη και ξεκινά η μάχη μεταξύ πεζοδρομίων και τραπεζοκαθισμάτων, δήμων και καταστηματαρχών, ενοικίων και καλοκαιρινών τιμών. Όταν ήμουν πιο μικρός νόμιζα ότι τραπεζοκαθίσματα είναι οι κυβερνητικές θέσεις των υπαλλήλων τραπεζών που κυβερνούν τον κόσμο.

Τα βράδια προσέχω τι πίνω και τι καίγεται γύρω μου. Προσοχή, τώρα η μπόμπα Μολότοφ και σε ουίσκι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου