2/3/17

Νευροσκεπτικισμός

Δεν διαπραγματευόμαστε. Απλώς προσπαθούμε να φέρουμε τα μέτρα στο πνεύμα της προσυμφωνίας του Γιούρογκρουπ. Δύσκολο ως απίθανο. Αν έστω και ένα κερδίσουμε μπορούμε απλώς να περιμένουμε. Τίποτα άλλο, όχι πως είναι λίγο, αφού δεν έχουμε κάτι άλλο να περιμένουμε.

Η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο; Δεν το περίμενες; Αφού οι τεχνικοί εκπρόσωποι των δανειστών εκπροσωπούν απίστευτα τεράστιες και απρόσωπες μεγάλες δυνάμεις, τι θα γινόταν; Φαντάσου αν διαπραγματευτές είχαμε τους υπάκουους Κούλη, Άδωνη, Βορίδη και άλλα παιδιά τι ακριβώς θα συζητούσαμε τώρα, αν φυσικά επιτρεπόταν η συζήτηση;

Δεν τους νοιάζουν επενδύσεις, δεν τους νοιάζει η ανάπτυξη. Θα πεις, γιατί οι νεοφιλελεύθεροι υπάλληλοι θέλουν να εξοικονομούν χρήματα οι ήδη δραστηριοποιημένοι στην Ελλάδα επιχειρηματίες; Απλώς για να τους μείνουν χρήματα και να τα τζογάρουν στο διεθνές χρηματοπιστωτικό παιχνίδι, όπου όλοι οι παίκτες είναι μη νικητές και μη ηττημένοι. Αλίμονο σε αυτόν που η θέση του δεν του επιτρέπει να συμμετέχει. 

Μα γιατί ασχολούνται με τα ψίχουλα που θα κονομήσουν από την Ελλάδα; Μόνο για πείραμα και παράδειγματισμό σε βάρος άλλων; Όχι. Τίπτοα δεν είναι λίγο είναι γι' αυτούς. Ο νεοφιλελευθερισμός θεωρεί το ελάχιστο κέρδος τεράστιο και ο ελάχιστο κόστος τεράστιο. Αυτοματοποίηση νου, δηλαδή κατάργηση της δημιουργικής φυσικής ευφυίας, επικράτηση της τεχνιτής. Σε λίγο στη θέση των τύπων που φιλοξενούμε στο Χίλτον θα έχουμε άυλα ρομπότ, προγράμματα σε κομπιούτερ των υπουργείων και μ' αυτά θα “παλεύουμε”.

Εγώ δεν θέλω ΣΥΡΙΖΑ για επανάσταση, σοσιαλισμό, ούτε για έξοδο από την κρίση. Τους θέλω μόνο για να ξεφτιλίζουν τα λαμόγια και να τους στέλνουν στο ταμείο και στον εισαγγελέα. Το χαίρομαι.

Για τη ΝΔ οι εκλογές είναι διαρκές αίτημα, όπως για το ΚΚΕ ο κομμουνισμός.

Τι λε, ρε Κούλη; Από το παράθυρο έρχεται 4ο μνημόνιο; Πού έχεις μείνει; Εμείς κατακούτελα, αλλά όχι μνημόνιο. Μη μας έρθεις εσύ και η παρέα σου από το παράθυρο φοβόμαστε. Ευτυχώς η ευφυΐα σας στέλνει τα πράγματα στο τηλεοπτικό παράθυρο.

Αρ-υστερικές κραυγές ΑδΌνειδος; Ακόμα δεν είδες τίποτα. Απούστευτη ατάκα ΑδΌνειδος: “Ιφ γιου γουόντ του μπάι Γκρις, μπάι Γκρις. Μπικόζ ιτς τσιπ”. Γιου άουτ; Μπικόζ;

  • Αν μια μέρα ξεχάσεις τα (πρώην) ένσημα, εκείνα θα σου ξεχάσουν μια ζωή.
  • Αν μία μέρα ξεχάσεις τους δανειστές, εκείνοι θα σε θυμηθούν δύο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: