Αναρτήθηκε 17/5/08
Από ενδεκάτης Ιανουαρίου τα είχαμε προβλέψει:
Από ενδεκάτης Ιανουαρίου τα είχαμε προβλέψει:
Οι απεργίες ταλανίζουν τα τηλεοπτικά προγράμματα και ο λαός είναι έτοιμος να εξεγερθεί, ζητώντας μετάδοση σίριαλ παλαιάς κοπής. Τα ά-λογα (άνευ λόγου και αιτίας) φέσια που του είχαν φορέσει ήταν δυσβάσταχτα. Οι ποιηταί σκέπτονται να τελέσουν μνημόσυνο Κωστή Παλαμά και να άδουν τον εθνικό ύμνο στα γερμανικά.
Ο Κώστας Πλαδαρός αμέτοχος σε όλα, καθήμενος στο σουβλατζίδικο φαντάζει βαθιά σκεφτικός πίσω απ’ την κοιλιά του. Συμπεραίνει από μέσα του ότι ίσως διανύει την καταλληλότερη στιγμή για ν’ απεργήσει και το δικό του σωματείο: «Αν η κυβέρνησή μου χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία δε θα μπορώ να επιβάλω ψήφιση νόμων που εγκρίνουν ή δικαιώνουν το έργο μου.»
Αυτό εσκέφθη ο πλαδαρός και πανευτυχής που εσκέφθη
πλάτσα-πλούτσα ανεβαίνει στο βήμα-βήμα της Βουλης:
«Δεν φτάνουν, ρε παιδιά, τα λεφτά που πήραμε από την εξεπώληση του ΟΤΕως, ούτε για χαρτοπετσέτες. Απεργούμε, λοιπόν, μέχρι να μας επιτρέψει η Βουλή να πουλήσουμε και τη ΔΕΗ.»
Ο Γιώργος Χαλαρός, ορθώς μη σκεφθείς, αντιτείνει:
«Δε μπορείτε ν’ απεργήσετε, γιατί είστε κυβέρνηση Δημοσίας Χρήσεως.»
«Και τα βυτία είναι Δημοσίας Χρήσεως, αλλά διακατέχονται από ιδιώτες», του πετάει ο Α-λογοφέσιας συνεχίζων: «Εμείς έχουμε ιδιωτικοποιηθεί από καιρό και πάντα πιστοί στο καθήκον ήμασταν ιδιώτες. Τα νομοσχέδια μας τα φέρνουν έτοιμα οι σπόνσορές μας.»
Λίγο έξω απ’ το Παγκράτι, στην Κυψέλη, ο ανώνυμος καταναλωτής μένει με το ακουστικό στο χέρι. «Ο ΟΤΕ δεν είναι πια οίκος ανοχής, αλλά οίκος κατοχής», άκουσε τον Α-λογοφέσια να εκμυστηρεύεται σε μια Στιγμή αθέλητης συνακρόασης. Η Στιγμή τον παρηγορούσε: «Μη σε νοιάζει, από μαυραγορίτες, δόξα τω Θεώ, έχουμε.»
Εν τω με taxi έχει ανέβει στο βήμα-βήμα της Βουλής
η αντιπολίτευση διαίτης «Και ΠΑΣΟΚ και right»
κι επιτίθεται από δεξιά: «Θα μπορούσαν οι Γερμανοί να δώσουν κάτι παραπάνω και για πολεμικές αποζημιώσεις.»
Ξανανεβαίνει κούτσα-κούτσα στο βήμα-βήμα της Βουλής
ο Α-λογοφέσιας και κατακεραυνώνει το ακροατήριο χωρίς σάλιο και Θήτα: «Ναι, αλλά όχι πριν οι πολεμικέ’ αποζημιώσει’ ιδιωτικοποιη’ούν.»
«Όχι. Να μην ιδιωτικοποιηθούν οι απαιτήσεις μας
για πολεμικές αποζημιώσεις», σκέφτηκε να πει ο Γιώργος ο Χαλαρός, συνειδητοποιών ότι από ιδιώτες είχε αρκετούς η πόλη των ανέμων. «Να μετοχοποιηθούν», πρότεινε και τον πλακώσανε στο ξύλο οι εγκλωβισμένοι του ΧΑΑ.
(«ΧΑΑ», παραφθορά από το «ΑΧΑ! Καλώς τα παιδιά.»)
Ο ανώνυμος καταναλωτής βγαίνει στην Πλατεία της Κυψέλης για μια βόλτα να ξελασκάρει. «Γεια σου, το κάνεις;» τον ερωτά δολίως παλιός γνώριμός του. «Καλά, όλα καλά» ήταν τα τελευταία βιαστικά άσοφα λόγια
του ανώνυμου καταναλωτή, πριν τον σαπίσουν στις μάπες
κάτι συνταξιούχοι οικοδόμοι πάσχοντες του συνδρόμου
«Όλα καλά» που τους κατέτρεχε επί έτη λόγω των πρωινών
τηλεοπτικών προγραμμάτων Μενεγάκειας Ρουλοθεραπείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου