13/10/09

Η ΑΤΤΙΚΗ ΜΑΣ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ

Η συνέχεια Αττικής οδού προς Ραφήνα, επί 1,5 χιλιόμετρο είναι πίσσα σκοτάδι τα βράδια χωρίς Πανσέληνο. Μιλάμε για φαινόμενο πολύ επικίνδυνο γιατί στο σκοτεινό κομμάτι μπαίνουν οι οδηγοί με υψηλή ταχύτητα.

Αυτό συμβαίνει από το 2004, όταν τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, έφυγαν οι ξένοι με τις κάμερές τους κι εμείς μείναμε με τα έργα στο χέρι.

Τηλεφωνήσαμε στην Τροχαία Αττικής Οδού και ήμαστε αναγκασμένοι να τους ενημερώσουμε αναλυτικά, αφού ήταν μέρα όταν μιλούσαμε και δε μπορούσαν να δουν ότι δεν είχε φώτα μπροστά τους.

Στο τέλος, ο αρχιτροχαίος της Αττικής Οδού μας ευχαρίστησε και μας υποσχέθηκε ότι θα ενημερώσει η υπηρεσία του το Δήμο Παλλήνης και υπουργείο Υποδομών και Δικτύων, που είναι οι αρμόδιοι φορείς.

Σωστός, γιατί αφού το μάθανε 5,5 χρόνια μετά, να μην το μάθουν και οι άλλοι;

Οι κακοί λένε ότι από την πρώτη νύχτα έπρεπε να τους έχουν ενημερώσει ότι νο φώτα γες τράκο και ν’ απαιτήσουν να μπουν τα φώτα (που υπάρχουν) μπρος.

Δεν είναι ανάγκη να σκοτωθούν άνθρωποι για ν’ ανάψουν τα φώτα. δεν είναι ανάγκη για να τ' ανάψουν να μας αλλάξουν τα φώτα.

Θα πεις, γιατί να φωτίσουν το δρόμο για Ραφήνα, αφού δε μένει πια εκεί κανείς πρωθυπουργός;

Μη μου λες τέτοια, νευριάζω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου