Ο Γιωρίκας με άρθρο του στο αμερικανικό περιοδικό “NATION” μας απειλεί ότι θα επανιδρύσει τον σοσιαλισμό και σημειώνει ότι σε κάποιες χώρες ήταν βρώμικη λέξη. Αυτή ήταν η εριστερή στροφή του;
Εντάξει μωρέ, μόνο βεβαιωμένες οφειλές δε μπορεί να μαζέψει η εφορία. Εντάξει, 8-9 δισεκατομμύρια είναι. Τις μη βεβαιωμένες οφειλές δεν απέτυχε να τις μαζέψει η εφορία γιατί δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Δε μπορεί να τις υπολογίσει.
Νέα μέτρα για μόνιμη λιτότητα στέλνει η Ε.Ε. στην Ελλάδα, αλλά ήρθε δεύτερη. Η λιτότητα που περνάμε δεν είναι βέβαια μόνιμη, αλλά προσωρινή από τη δεκαετία του ’70. Έχει δίκιο η Ε.Ε. Η χλιδή μας έφαγε. Τόσα χρόνια τρώμε με χρυσά κουτάλια. Τι τρώμε δε ρώτησε κανείς.
Ο κανόνας της νέας οικονομίας κρίσης: Τρώγε πρώτα το δικό σου φαγητό και μετά ορμάς στο φαγητό του άλλου.
Έτσι κι αλλιώς στο γνωστό άθλο του Ηρακλή, τα «χρυσά μήλα των εσπερίδων» ήταν πορτοκάλια. (Από πορτοκάλι)
Στις ΗΠΑ και από τα καουμπόικα πέρασαν στα γκολντενμπόικα. Στην Ελλάδα βρισκόμαστε στα μπλουμπόικα και τα κουμπαρομπόικα.
Πολλά εκατομμύρια λείπουνε στο κράτος. Μπας κι είδατε ποιος τα πήρε; Όχι, αλλά είδαμε ποιος θα τα πληρώσει.
Ο μεγάλος Έλληνας. Ο μαλάκας.
Από το 2004 μέχρι σήμερα το δημόσιο χρέος ανέβηκε κατά 100 δι ς €. Κάθε Έλληνας πολίτης χρωστάει από το 2004 μέχρι σήμερα 9.000 € παραπάνω. Τι λε, ρε; Χρωστάω άλλα 9 χιλιάρικα; Σε ποιους τα χρωστάω αυτά, ρε; Και να πεις, ρε μεγάλε, ότι τα έφαγα!... Ούτε που τα ’δα, αλλά τα χρωστάω; Ποιος τα ’φαγε γαμπίπ το Ταμιφλού μου μέσα;
Όλοι οι υπουργοί Οικονομίας της ΕΕ όταν συνεδριάζουν φτιάχνουν το Έκοφιν. Εντάξει. Τρώγεται. Εκοφίν, Εκοφίνα, φίνα.
Πολλά εκατομμύρια λείπουνε στο κράτος. Μπας κι είδατε ποιος τα πήρε; Όχι, αλλά είδαμε ποιος θα τα πληρώσει.
Ο μεγάλος Έλληνας. Ο μαλάκας.
Από το 2004 μέχρι σήμερα το δημόσιο χρέος ανέβηκε κατά 100 δι ς €. Κάθε Έλληνας πολίτης χρωστάει από το 2004 μέχρι σήμερα 9.000 € παραπάνω. Τι λε, ρε; Χρωστάω άλλα 9 χιλιάρικα; Σε ποιους τα χρωστάω αυτά, ρε; Και να πεις, ρε μεγάλε, ότι τα έφαγα!... Ούτε που τα ’δα, αλλά τα χρωστάω; Ποιος τα ’φαγε γαμπίπ το Ταμιφλού μου μέσα;
Όλοι οι υπουργοί Οικονομίας της ΕΕ όταν συνεδριάζουν φτιάχνουν το Έκοφιν. Εντάξει. Τρώγεται. Εκοφίν, Εκοφίνα, φίνα.
Η συνάντηση όμως των υπουργών Οικονομίας ειδικά της Ευρωζώνης λέγεται Γιούρογκρουπ. Ακούς εκεί Γιούρογκρουπ! Τι είναι αυτό, ρε; Σεκιουριτάδες που κουβαλάνε μετρητά είναι;
Αν είναι κάτω από 10 χιλιάρικα μη μ’ ενοχλήσεις. Αλήθεια το Γιούρογκρουπ με πόσα Γιούρο γράφεται; Και οι ευρωεκλογές με πόσα € γράφονται; Από παροχές, άλλος τίποτα.
Τώρα το τραγούδι του Παπαθανασίου: «Και θέλω να ’ρθω να στ’ αρπάξω από την άλλη» / τσέπη / «…να τη ρωτήξω με τα μπούνια χρεωμένα / με ποιο επιτόκιο στα πήρε πριν εμένα / και ποια θυσία, ποια θυσία έχεις κάνει εσύ για με-εεέ-εενά»
Το υπουργείο Οικονομίας δε δίνει φράγκο πουθενά. Ούτε τηλέφωνα δεν κάνουν για να μη χαλάνε λεφτά. Ακόμα και φωτιά να πάρει το υπουργείο, ο Παπαθανασίου θα κάνει το πολύ μια αναπάντητη στη πυροσβεστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου