5 Μαΐου του 1977 για πρώτη φορά οι Έλληνες μισθωτοί εμφανίζονται στις δηλώσεις εισοδήματος πιο πλούσιοι από τους βιομηχάνους.
Όλοι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι ονομαζόμαστε τώρα φορολογικά υποζύγια. 68% των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων, καταβάλλουν το 50% του φόρου των φυσικών προσώπων. Δε βγάζουμε όμως τα μισά απ’ όσα εισοδήματα βγαίνουν κάθε χρόνο!... Πολύ λιγότερα. Τραγουδιστές ηθοποιοί και ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων βγαίνουν πάμπτωχοι. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της εφορία συνταξιούχοι και μισθωτοί δηλώνουν κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 12-13 χιλιάδες €. Ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και μπογιατζήδες, από 7.600 ως 8.800 €.
Τραγουδιστές και ηθοποιοί, από 10.500 ως 12.500. Ούτε 800 € το μήνα.
Ιδιοκτήτες των μπαρ; 5.600 €. Ψάχνουνε στα σκουπίδια να φάνε λεμονόκουπες.
Ιδιοκτήτες των μπαρ; 5.600 €. Ψάχνουνε στα σκουπίδια να φάνε λεμονόκουπες.
Ένας στους δυο μικρομεσαίους δηλώνουν εισόδημα ακόμα παρακάτω. Κάτω των 4.800 € που είναι επισήμως το όριο της φτώχειας, ανεπισήμως είναι το όριο της νευρικής ανορεξίας.
Δεν είμαστε φοροφυγάδες, ρε αδερφέ, εμείς αγαπάμε την εφορία γιατί τους φόρους τους παίρνει δίκαια και από πλούσιους και από φτωχούς και τους κάνει έργα για όλους όπως σχολεία, επιδόματα, γέφυρες, δρόμους και λουκουμάδες για την 25η Μαρτίου.
Αν είσαι μισθωτός και πήρες μια μικρή αύξηση να ξέρεις ότι δεν τιμαριθμοποιείται ο φορολογικός σου συντελεστής, δε θ’ ανέβει, οπότε μπορεί να τον πιάσεις και να δώσεις στην εφορία παραπάνω από την αύξηση που πήρες.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν τα μετράνε με φόρους αλλά με κέρδη. Δεν πιάνονται. Κύριε έφορα πιάστε τον συνταξιούχο φοροκλέπτη.
Εντάξει μωρέ, μόνο βεβαιωμένες οφειλές δε μπορεί να μαζέψει η εφορία. Εντάξει, 8-9 δισεκατομμύρια είναι. Τις μη βεβαιωμένες οφειλές δεν απέτυχε να τις μαζέψει η εφορία γιατί δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Δε μπορεί να τις υπολογίσει.
Νέα μέτρα για μόνιμη λιτότητα στέλνει η Ε.Ε. στην Ελλάδα, αλλά ήρθε δεύτερη. Η λιτότητα που περνάμε δεν είναι βέβαια μόνιμη, αλλά προσωρινή από τη δεκαετία του ’70. Έχει δίκιο η Ε.Ε. Η χλιδή μας έφαγε. Τόσα χρόνια τρώμε με χρυσά κουτάλια. Τι τρώμε δε ρώτησε κανείς.
Ο κανόνας της νέας οικονομίας κρίσης: Τρώγε πρώτα το δικό σου φαγητό και μετά ορμάς στο φαγητό του άλλου.
Έτσι κι αλλιώς στο γνωστό άθλο του Ηρακλή, τα «χρυσά μήλα των εσπερίδων» ήταν πορτοκάλια. (Από πορτοκάλι)
Νέα μέτρα για μόνιμη λιτότητα στέλνει η Ε.Ε. στην Ελλάδα, αλλά ήρθε δεύτερη. Η λιτότητα που περνάμε δεν είναι βέβαια μόνιμη, αλλά προσωρινή από τη δεκαετία του ’70. Έχει δίκιο η Ε.Ε. Η χλιδή μας έφαγε. Τόσα χρόνια τρώμε με χρυσά κουτάλια. Τι τρώμε δε ρώτησε κανείς.
Ο κανόνας της νέας οικονομίας κρίσης: Τρώγε πρώτα το δικό σου φαγητό και μετά ορμάς στο φαγητό του άλλου.
Έτσι κι αλλιώς στο γνωστό άθλο του Ηρακλή, τα «χρυσά μήλα των εσπερίδων» ήταν πορτοκάλια. (Από πορτοκάλι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου