Η ώρα είναι μία Αστυνομία

Απαγωγείς παίρνουν τα λύτρα
μετά από διαπραγμάτευση
με την οικογένεια, απελευθερώνουν
τον απαχθέντα, εφοπλιστή ή βιομήχανο
και η αστυνομία πανηγυρίζει
για κάποιο λόγο που δε μας τον λέει
γιατί δεν τον γνωρίζει ούτε η ίδια.

Η εγκληματικότητα αυξάνει του σκοτωμού.
Καμία ησυχία, καμία τάξη και καμία ασφάλεια
πουθενά. Κι ενώ ο κόσμος καίγεται, τι μάθαμε;
Μέσα σ’ ένα μήνα έπεσαν δακρυγόνα μιας
δεκαετίας.

Αλλά δε φτάνει αυτό. Νέες παραγγελίες ξεκίνησαν
ύψους 600 χιλιάδων € και για χημικά και για χειροβομβίδες
κρότου-λάμψης και για χίλια άλλα.

Τι αστυνομία θέλουμε; Δεν γνωρίζουμε επακριβώς.
Γνωρίζουμε όμως πως έχουμε μία αστυνομία
μόνο για να διαλύει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας
και ούτε αυτό καταφέρνει.

Διαθέτει έναν απερίγραπτο πολιτικό προϊστάμενο
που κάποτε εκδιώχθηκε ως αποτυχημένος υφυπουργός
κι επανήλθε προαχθείς ως αναπληρωτής υπουργός.

Ο Μαρκογιαννάκης τη μια μέρα στα Χανιά
ως βουλευτής ζητά από τους πατριώτες του,
της εκλογικής του περιφέρειας, να πάνε στην Αθήνα
να διαμαρτυρηθούν, την επομένη όμως
τους περιμένει στον Πειραιά και τους σπάει
τα κεφάλια και τα πνευμόνια.
«Δε σας δέρνω ως βουλευτής Χανίων,
αλλά ως αναπληρωτής υπουργός», τους είπε,
αλλά οι αγρότες δεν τον κατάλαβαν.

Η αστυνομία μας βρίσκεται ακόμα
στον Ηλία του 16ου . Η διασκευή της ταινίας,
συμπτωματικά, ακόμα παίζεται στους κινηματογράφους.
Πρέπει ν' απαγορευτεί.