Στο ήσυχο βράδυ της Ραφήνας κι εκεί γύρω
ακούγεται μόνο το κύμα της θάλασσας
που παφλάζει βασανιστικά,
το θρόισμα του μελτεμιού, τα τριζόνια
και το απέραντο γαλάζιο ροχαλητό του Κωστάκη.
Όλα δείχνουν ότι επιτέλους οι τηλεοράσεις είναι κλειστές.
Δε θα το δείχνουν για πολύ όμως.
Ξαφνικά όλα τ’ αλλάζει το ροχαλητό που σταματά άτσαλα,
Ξαφνικά όλα τ’ αλλάζει το ροχαλητό που σταματά άτσαλα,
έτσι, χωρίς καμία προειδοποίηση.
(Ξυπνητήρι ή ζμπρώξιμο της Νατάσας)
Τα κύματα ένα-ένα παγώνουν από το φόβο τους
Τα κύματα ένα-ένα παγώνουν από το φόβο τους
μαζί με τριζόνια που βγάζουν το σκασμό.
Η απόλυτη ησυχία απειλεί.
Κεραυνοί σκίζουν τους ουρανούς
και κόβουν απόψε τη νύχτα στα δύο.
Αυτό που θ’ ακολουθήσει θα μείνει στην ιστορία
με πηχυαία μαύρα γράμματα από χαρτονομίσματα
που έβοσκαν στο ταμείο της Ζίμενς: «Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ»
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Νατάσα μου, είδα εφιάλτη.
ΝΑΤΑΣΑ: Και ήταν ανάγκη να με ξυπνήσεις
ΝΑΤΑΣΑ: Αμάν πια! Τι έπαθες πάλι, ρε;
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Νατάσα μου, είδα εφιάλτη.
ΝΑΤΑΣΑ: Και ήταν ανάγκη να με ξυπνήσεις
μαύρα μεσάνυχτα επειδή είδες στον ύπνο σου
το Μητσοτάκη να κάνει δηλώσεις;
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Δεν είναι αυτό, είναι κάτι χειρότερο.
ΝΑΤΑΣΑ: Αποκλείεται.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Καταλαβαίνω, αλλά άκου που σου λέω.
ΝΑΤΑΣΑ: Εμπρός λοιπόν, λέγε.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν με το λαό.
ΝΑΤΑΣΑ: Ε, και; Αυτό το έχεις ξαναδεί.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Μα, απέναντί μας ήταν οι δόλιοι επιχειρηματίες,
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Δεν είναι αυτό, είναι κάτι χειρότερο.
ΝΑΤΑΣΑ: Αποκλείεται.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Καταλαβαίνω, αλλά άκου που σου λέω.
ΝΑΤΑΣΑ: Εμπρός λοιπόν, λέγε.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν με το λαό.
ΝΑΤΑΣΑ: Ε, και; Αυτό το έχεις ξαναδεί.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Μα, απέναντί μας ήταν οι δόλιοι επιχειρηματίες,
κερδοσκόποι, μιζαδόροι και βάλε.
ΝΑΤΑΣΑ: Ας μην τους φώναζες. Σου είπα εκατό φορές
ΝΑΤΑΣΑ: Ας μην τους φώναζες. Σου είπα εκατό φορές
όταν κατεβαίνεις στο λαό να μην κουβαλάς τους φίλους σου μαζί.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Δεν τους φώναξα εγώ. Ο λαός τους κάλεσε
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Δεν τους φώναξα εγώ. Ο λαός τους κάλεσε
και διαμαρτυρόταν για την ακρίβεια και τα κερατιάτικα
που πληρώνει κάθε οικογένεια και η εργατική τάξη
για να εξυπηρετείται η πλουτοκρατία.
ΝΑΤΑΣΑ: Α, ήταν και η Αλέκα μαζί σου. Πουλάκι μου!
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Σε παρακαλώ.
ΝΑΤΑΣΑ: Καλά, συνέχα. Είχες μείνεις το λαό.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Το ''κοψα τελευταία.
ΝΑΤΑΣΑ: Α, ήταν και η Αλέκα μαζί σου. Πουλάκι μου!
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Σε παρακαλώ.
ΝΑΤΑΣΑ: Καλά, συνέχα. Είχες μείνεις το λαό.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Το ''κοψα τελευταία.
ΝΑΤΑΣΑ: Λέγε!
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Ο λαός εκείνη τη στιγμή κοιτάζει
κατάματα τους επιχειρηματίες και τους λοιπούς και τι τους λέει;
ΝΑΤΑΣΑ: Πού να ξέρω εγώ; Μόνο εμένα δεν κάλεσες στο όνειρο.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Κραδάνει ο λαός στους κερδοσκόπους,
ΝΑΤΑΣΑ: Πού να ξέρω εγώ; Μόνο εμένα δεν κάλεσες στο όνειρο.
ΚΩΣΤΑΚΗΣ: Κραδάνει ο λαός στους κερδοσκόπους,
‘‘Εκεί που μας χρωστάγατε, γιατί δε μας παίρνετε
και το βόιδι;’’ Κατάλαβες, Νατάσα μου, τι λέω;
ΝΑΤΑΣΑ: Φυσικά. Αν δεν ήταν κι ο Ζαχόπουλος στην παρέα,
ΝΑΤΑΣΑ: Φυσικά. Αν δεν ήταν κι ο Ζαχόπουλος στην παρέα,
μάλλον πήρες κιλά. Κόψε τους νταβατζήδες. Μη φας άλλους.
Ρε το Κωστακη τι επαθε.....
ΑπάντησηΔιαγραφή