ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΓΑΤΙΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ

Η υπόθεση που μου ανατέθηκε ήταν δύσκολη,
αλλά την ήθελα γιατί ανήκω στους άνδρες
που δε γνωρίζουν όρια.

Από το πρωί εκείνης της μέρας απουσίαζε
αδικαιολογήτως από την υπηρεσία
ένας συνάδελφος κι έπρεπε να τον βρω.

Ήταν διεφθαρμένος μπάτσος, κάτι που,
όπως τον είχα προειδοποιήσει,
δεν θα του έβγαινε τελικά σε καλό.
Σύχναζε σε μπαρ που είχε υπό την προστασία του
κι έπινε ό,τι ήθελε τσάμπα.

Εκεί θα την πάτησε, γιατί, όπως έμαθα,
το προηγούμενο βράδυ ρούφαγε σαν Πολωνός
μπύρες με το μπουρί της σόμπας.

Από πού να ξεκίναγα την έρευνα;
Το αστυνομικό μου δαιμόνιο στάθηκε στο κύριο χαρακτηριστικό του:
Νόμιζε ότι ήταν άντρας που δεν χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ.
Άρα, μάλλον έκανε καμάκι σε επικίνδυνη γκόμενα
κι επειδή τα ελληνικά του δεν ήταν ποτέ μέσα στα προσόντα του,
όταν μέθαγε μπέρδευε την υπέροχη με την υπέρογκη.
Πού βρισκόταν εκείνη τη στιγμή όμως;