Τίτλος ποιητικής υφής. Η μαλακία με το ψωμί είναι σαν εκείνη που δεν παραδέχεται ο μεσήλιξ: δεν έχει τέλος, ούτε αρχή. Η κυβέρνηση Καραμανλή Α΄του 1977 για να μην αυξήσει την τιμή του ψωμιού, που κάτι τέτοιο θα είχε τότε τεράστιο πολιτικό κόστος, μείωσε το επιτρεπτό βάρος της φρατζόλας, αφού έτσι ψωνίζουμε, με το κομμάτι και όχι με το ζύγι. Το κομμάτι όμως το ονομάζουμε και με το βάρος, αλλά όχι το δικό του. Η φρατζόλα καλείται μισό κιλό, αλλά ζυγίζει στην καλύτερη περίπτωση 350 gr. Μισό κιλό πρέπει να είναι η ζύμη της φρατζόλας πριν μπει στο φούρνο να ψηθεί. Αυτό όμως δε μπορεί να το ελέγξει ο πελάτης που πληρώνει. Κωμικό δράμα.
Η τωρινή κυβέρνηση ακούγοντας την τρόικα θα αποκαταστήσει την τάξη, θα πωλείται το ψωμί με το ζύγι, αλλά εντελώς συμπτωματικά θ’ αυξηθεί και η τιμή του, μάλιστα στα μουλωχτά, αφού τώρα χρειάζεται συνάρτηση για να μάθουμε πόσο δίνουμε για ένα κιλό ψωμί. Προσέξτε.
Ζητούμενο: Τιμή Κιλού (ΤΚ)
Δεδομένα: Τιμή Φρατζόλας (ΤΦ) και Βάρος Φρατζόλας (ΒΦ)
Τελικά: ΤΚ=ΤΦ*1.000/ΒΦ
Έστω ΤΦ=0,67 € και ΒΦ=235 gr. Έχουμε με αντικατάσταση: ΤΚ=0,67*1.000/235 => ΤΚ=670/235 => ΤΚ= 2,85 €.
Αν λοιπόν σου πει ο Χατζηδάκης ότι το ψωμί από δω και μπρος θα πωλείται με το ζύγι και αυστηρά 3 € το κιλό, θα ζυγίζεται παρουσία του πελάτη κλπ από πού κι ως πού θα πάρεις είδηση ότι θα έχει αύξηση 7,37%; Και μιλάμε για την καλή περίπτωση που θα πληρώνεις 3 € το κιλό, μια απλή στρογγυλοποίηση δηλαδή, που ακόμα δεν κατάλαβα γιατί ήταν απαραίτητη από την ώρα που μπήκαμε στο ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου