Τη Μπαναγία και το Χρήστο μας μέσα

Τίτλος που απορρίψαμε: «Μαζέψετέ τον»

Ίσως η πολλή ευγένεια κάνει κακό, αλλά είμαι τόσο τσατισμένος που αδυνατώ ν’ αρχίσω να βρίζω. Ελπίζω να μην κατάλαβα καλά, αλλά αν κατάλαβα -δε βγαίνει από πουθενά αλλού- κάποιος (ή κάποια) είδε κάπως σύνθημα κάποτε γραμμένο κάπου στο νησί Τήλος με κόκκινα γράμματα «ΧΑ=Ναζί» και εξέλαβε ότι σημαίνει «Καλώς ήλθαν οι νεοναζί». Για μένα και άλλους ευμενώς λογικά ηλίθιους το σύνθημα ίσως αντανακλά την προσπάθεια κάποιου να μ’ ενημερώσει (προειδοποιήσει) ότι η Χρυσή Αυγή αποτελείται από νοσταλγούς του Χίτλερ. Όσο αφελής είναι αυτός που προσπαθεί να ενημερώσει γι’ αυτό, άλλο τόσο αφελής είναι και κάποιος που ίσως πανηγυρίζει που αυτό το μόρφωμα που μπήκε στη Βουλή είναι μετενσάρκωση των κατακτητών της πατρίδας μου. Ο αντιναζιστής όμως που φορτώνει σ’ ένα ολόκληρο νησί (φασιστική) κοινωνική (συν)ενοχή πόσο μαλάκας είναι; Ακόμα και φασίστες να έγραψαν το σύνθημα, κάτι για το οποίο έχω σοβαρούς λόγους ν’ αμφιβάλω, ο πανέξυπνος κριτής των πάντων όλων δεν σκέφτηκε ότι πιθανώς είναι κάποιοι σκέφτηκαν να χτυπήσουν στη ρίζα του «κακού»; Στο νησί της ανοχής των διαφορετικών που για τους φασίστες δεν πρέπει να υπάρχουν; Και καλά ο μαλάκας που το αναρτά σε ημιεπίσημο κομματικό σάιτ. Δεν μ’ ενδιαφέρει, ούτε θέλω να μάθω ποιος είναι, γιατί αυτός τελεί στιγμιαίο έγκλημα και δε μου γεμίζει το μάτι για συνεργάτης. Όμως αυτοί που του έδωσαν τη δυνατότητα χωρίς έλεγχο να φορτώνει σ’ ένα κόμμα την πολιτική αφέλεια του ιδίου τελούν έγκλημα διαρκείας. Μιλάμε για κάποιους που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν διαχωρίζουν την (επίσημη) θέση τους από την ατυχή ανάρτηση. Μιλάμε και για κάποιον που όχι μόνο δε βγαίνει να ζητήσει συγνώμη για το πιθανό λάθος του, αλλά δεν έχει καν το θάρρος να βγει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και την άποψή του επί του θέματος. Δε ασχολούμαστε φυσικά με καμία ενημερωτική εγκυρότητα. Είναι πασίγνωστό ότι ο μαλάκας παραμένει μαλάκας κι αποτελεί κάτι που δε μπορεί ν’ αλλάξει. Η μαλακία όμως δεν είναι ανάγκη να επαναληφθεί. Δε μ’ ενδιαφέρει να γίνω ψυχοθεραπευτής κανενός, θα ήθελα όμως να μπορεί να διορθωθεί μια θεσμική αδυναμία, ίσως επειδή αύριο κάτι παρόμοιο θα βολοδέρνει στο πλαίσιο διακυβέρνησης μιας ολόκληρης χώρας και της επίδειξης της καλύτερης στιγμής στην ιστορία της αριστεράς, στιγμή που δεν θα είναι πια η εκτέλεση του συντρόφου, αλλά η ανάληψη της νομοθετικής και συνάμα της εκτελεστικής εξουσίας από τα εγγόνια του.