Ο Βρετανός πρωθυπουργός είπε στον Έλληνα ομόλογό του ότι δεν είναι αρμόδιος για εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου του Λονδίνου. Τα κυβερνητικά ΜΜΕ αμέσως μετά πανηγύριζαν ότι θα έχουμε “επανένωση” των γλυπτών του Παρθενώνα. Φυσικά το Βρετανικό Μουσείο δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να δώσει έστω και για λίγο τέτοια πράγματα. Είναι ικανοί γι’ αντάλλαγμα – εγγύηση να ζητήσουν τον τον Παρθενώνα. Για επιστροφή δε μιλάμε, γιατί τότε θα έπρεπε οι Βρετανοί να επιστρέψουν και τα αρχαία της Αιγύπτου και ό,τι άλλο έχουν ως κλεπταποδόχοι και πολύ απλά να κλείσουν το μουσείο τους με απρόβλεπτη ζημιά στον τουρισμό της χώρας που δεν έχει να επιδείξει τίποτα δικό της. Η επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα (μάρμαρα αποκαλούνται αρχικά) ήταν ένα πετυχημένο επικοινωνιακό πυροτέχνημα της Μελίνας Μερκούρη, για τίποτα άλλο δεν τη θυμούνται ως υπουργό Πολιτισμού του Ανδρέα Παπανδρέου. Το πυροτέχνημα αυτό ήταν πιο πετυχημένο από εκείνο που κάλυψε, του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρώτου, ο οποίος αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση ζήτησε την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων μονίμως στην Ελλάδα, πρόταση που δικαίως λησμονήθηκε. Το ερώτημά μας είναι γιατί δεν θυμήθηκαν το Ερέχθειο και την κλεμμένη Καρυάτιδα που βρίσκεται κι αυτή εκεί, σίγουρα παραπονεμένη. Τα πράγματα πηγαίνουν σύμφωνα με το ρητό, “Ό,τι Έλγιν, έλγινε”. Τελειώνοντας να θυμίσουμε ότι ο κλέφτης δεν λεγόταν λεγόταν Έλγιν, αλλά Τόμας Μπρους, λόρδος του Έλγιν, που είναι περιοχή, όπως πχ Αγουλινίτσα. Οι Βρετανοί σίγουρα γελάνε όταν μας ακούν να λέμε ότι τα γλυπτά μας έκλεψε ο Αγουλινίτσας.
Ο πρωθυπουργός μας τη μια έφυγε βιαστικά από τη Βουλή, αμέσως μετά την ομιλία του, όχι επειδή βαριόταν να ακούει τους άλλους χωρίς κάμερα μπροστά του, αλλά επειδή, είπαν τον πόναγε η μέση του. Την επόμενη μέρα μάθαμε ότι δεν θα πάει στον Λίβανο για επίσκεψη, επειδή έπαθε βλάβη το αεροπλάνο του και φυσικά δεν υπάρχουν άλλα να τον πάνε.
Ο φερόμενος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος του τρίτου κόμματος των τελευταίων εκλογών, ο εορτάζων σήμερα Ανδρουλάκης αποφεύγει να δεχτεί την πρόταση του παλιού Ρηγά Μαργαρίτη για υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Ράμμο. Είναι, είπε, νωρίς για τέτοια. Έχουμε δυο μήνες να λουφάρουμε από προτάσεις. Συμφωνούμε μαζί του, διότι πράγματι, οφείλουμε να τηρούμε τις παραδόσεις μας. Ο Έλληνας είναι ο τύπος της τελευταίας στιγμής που ζητάει και παράταση
Μια ξαφνική σκέψη μου θυμίζει ότι η ΔΕΗ και δημόσια να παρέμενε πάλι θα είχε υπερκέρδη με τέτοιους λογαριασμούς που στέλνει. Άλλη μία ήττα των ιδιωτικοποιήσεων, που απλώς προστατεύουν κυβερνήσεις από πολιτικό κόστος χαρίζοντας ζεστό δημόσιο χρήμα σε χορηγούς. Για μίζες δε μίλησα εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου