Πόσο θυμόμαστε και κατά πόσο κρίνουμε;

Σκιώδης υπουργός Εξωτερικών μας

Ο πατήρ Μητσοτάκης δεν έκρυβε -άλλωστε- ότι ήταν διαχειριστής κεφαλαίων από την Τουρκία, πρωτοστάτησε μάλιστα και σ’ επιτροπή για μείωση στρατιωτικών δαπανών και στην Τουρκία και στην Ελλάδα, προς όφελος βέβαια όχι των λαών, αλλά των πλουσίων επιχειρηματιών.

Ο γιος του είναι τώρα πρωθυπουργός και Τούρκοι επιχειρηματίες “πάτησαν” ακόμα και στη Μαρίνα Αλίμου και δεν ξέρουμε σε πόσες τουριστικές επιχειρήσεις και μάλιστα σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Η κόρη του πατρός Μητσοτάκη η Ντόρα, κουμπάρα του Ερντογάν, δήλωσε ορθά – κοφτά ότι θέλει συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, δίκαιη μοιρασιά μεταξύ του ελέφαντα που λέγεται Τουρκία και της μαϊμουδίτσας που λέγεται Ελλάδα.

Φυσικά ακόμα και να βρεθούν υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο θα γίνουμε πλούσιοι όσο γίναμε και τα πετρέλαια στη Θάσο της οποίας οι κάτοικοι είναι πια εμίρηδες και χαρίζουν ηλεκτρονικά ρολόγια στα γκαρσόνια που τους σερβίρουν καφέ.

Όπως και με τον χρυσό της Χαλκιδικής που χαρίστηκε σε ξένο φαντ, όπως και στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, έτσι και στο Αιγαίο θα φτιαχτούν χρηματιστηριακές αξίες, κάποιοι θα πλουτίσουν και η θάλασσα θα καταστραφεί, μαζί κι ο τουρισμός μαζί και τα νησιά. Θαυμάστε τους. Ο λαός τους έφτιαξε και τους τιμά κάθε τόσο.

Θυμίζουμε ο Μητσοτάκης ξεκίνησε να αφαιρεί άρματα μάχης και άλλα βαριά όπλα από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Τα χαρίζει στον Ζελένσκι και χαίρεται ο Ερντογάν που γίνεται αυτό που ζήτησε.