Πολύ νωρίς για υστεροφημία

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας κληρονόμησε τον επαγγελματία σύμβουλό πρώην πρόεδρο του Ιδρύματος Κων/νου Καραμανλή, τον Λούλη, ακούει αυτόν, στρέφεται δεξιά -προς το κέντρο το λένε-χάνει και τους αριστερούς και τους κεντρώους ψηφοφόρους που είχε μαζέψει. Ο Λούλης δεν είναι της προκοπής. Τα έκανε σκατά για τη Δεξιά ακόμα και στην Κύπρο. Πρόσφατα η ιστορία έδειξε άλλα: στις τελευταίες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ ο Τραμπ πήρε πολλά εκατομμύρια ψήφους παραπάνω κι έχασε. Ο Μπάιντεν δεν στράφηκε δεξιά να κερδίσει ρεπουμπλικάνους, αλλά αριστερά ακόμα και με την υποψήφια αντιπρόεδρό του και επανέφερε τις ψήφους αριστερών του Δημοκρατικού κόμματος που δεν ψήφισαν την Κλίντον. Πήρε 13 εκατομμύρια ψήφους παραπάνω. Αν δε βλέπει ένας ηγέτης ούτε τόσο κοντά καλύτερα να δεχτεί ότι πρόσκαιρη η επιτυχία του ήταν αποτέλεσμα συγκυριών και όχι ικανοτήτων του.

Όταν είσαι αριστερός δεν έχει νόημα να το παίξεις κεντρώος για να πάρεις ψήφους από κει. Ο κεντρώος -όπως και να το εννοούμε- όχι μόνο δεν θα σε ψηφίσει, αλλά θα σε φτύσει κιόλας: “Δίκιο είχα που δεν τους ψήφιζα. Το παραδέχονται τώρα και οι ίδιοι”.

Μαγκιά είναι να πείσεις τον κεντρώο και τον δεξιό να ψηφίσουν αριστερά. Και τους άλλους αριστερούς.

ΞΕΦΤΙΛΑ / Ν’ απειλείς, “Παίρνω την ομπρελίτσα μου και φεύγω” και να σου απαντάνε “Ώρα καλή στην πρύμνη σου κι αέρα στα πανιά σου”. Τα στελέχη των κομμάτων δεν πρέπει να φεύγουν, αλλά ν’ αποσύρονται. Να περνούν ΚΤΕΟ.

ΣΧΕΤΙΚΟΝ ΑΣΜΑ: “Κάποτε με λέγαν ΡΕΟ / τώρα με περνάνε ΚΤΕΟ”.
(Ήμουν στελεχάρα ΡΕΟ / τώρα με περνάνε ΚΤΕΟ)