Ζούμε τον μύθο του Κατάρ, που ανέλαβε παγκόσμιο, Μουντιάλ ισπανιστί, κύπελλο ποδοσφαίρου χωρίς καμία ποδοσφαιρική υποδομή. Ούτε γήπεδα, ούτε ομάδα, ούτε φιλάθλους διαθέτει αυτή η χώρα, έχει όμως έναν εμίρη, της ίδιας οικογένειας από το 1971 που έγινε ανεξάρτητη από το Ηνωμένο βασίλειο, με πολλά λεφτά από φυσικό αέριο. Τι να τα κάνεις τα λεφτά άμα δεν έχεις μία ποδοσφαιρική ομάδα; Το Κατάρ έχει (της οικογενείας) ιδιοκτήτες ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών ομάδων, των καλύτερων στον κόσμο, χωρίς καμία γνώση του αθλήματος. Σα να λέμε ότι στα ξαφνικά Έλληνες αγοράζουν τις παγκοσμίως καλύτερες ομάδες χόκεϊ στον πάγο και η χώρα αναλαμβάνει και μια διοργάνωση παγκόσμιου κυπέλλου, χωρίς να διαθέτει παγοδρόμια. Για ένα, παγοδρόμιο χωρίς εξέδρες στο Μοσχάτο άκουγα πριν από χρόνια, που έκλεισε.
Τι πληθυσμό έχει αυτή η χώρα, που ο Πτολεμαίος αναφέρει ως “Κατάρα”; Σύμφωνα με απογραφή του 2017 περίπου 2,5 εκατομμύρια κατοίκους. Φυσιολογικό; Όχι, γιατί απ' αυτούς υπήκοοι, Καταριανοί, είναι μόνο 313.000. Τα 2,3 εκατομμύρια είναι μετανάστες. Πάει η κουλτούρα τους. Εκτός από τους μετανάστες τους φόρτωσαν κι ένα ξενόφερτο παιχνίδι.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως, τι ακριβώς είναι το “Μουντιάλ”; Μη βιαστείς να πεις αθλητικό γεγονός, είναι τηλεοπτικό. Κάποιοι παίζουν μπάλα σε μια χώρα παντελώς άμπαλη, αλλά τα γήπεδα τα βλέπουμε στους δέκτες μας γεμάτα. Γεμάτα με τι; Δεν είναι καλοκαίρι, ελάχιστοι παίρνουν χειμωνιάτικα άδεια από τις δουλειές τους για ν' ακολουθήσουν της εθνική τους ομάδα. Οι θεατές ενοικιάζονται ως κομπάρσοι από τα 2,3 μετανάστες του Κατάρ. Αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό και στην Ελλάδα. Για να πάω στο γήπεδο πρέπει να με πληρώσεις.
(Για ν' αποκτήσει τρέχοντας ποδοσφαιρικά γήπεδα το Κατάρ από Γαλλικές κατασκευαστικές εταιρείες, έπρεπε να πεθάνουν χιλιάδες εργάτες)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου