Σε λίγο, αφού τα μαθήματα θα γίνονται με ανοιχτά παράθυρα (μόνη προστασία του υπουργείου Παιδείας από τη πανδημία) όταν έχουμε δυνατούς ανέμους πάλι θα κλείνουν τα σχολεία.
Αν ακριβύνει κι άλλο η βενζίνη πάλι θα κλείσουν τα σχολεία, γιατί πώς θα πηγαίνουν τα παιδιά; Με τα πόδια;
Μια βροχή θα μας σώσει λέγαμε και μη σώσουμε να το ξαναπούμε. Εντάξει, η κυβέρνησή μας δε μπορεί να τα βάλει με το Θεό (τους παπάδες εννοεί) αλλά δε μπορεί να τα βάλει ούτε με τη βροχή; Σε λίγο θα τρομάζουμε και με τη λιακάδα.
Η ιστορία ξεκίνησε από τον Στελίστα Πέτσα, που είπε για την (μη) αντιμετώπιση των πλημμυρών στη Βόρεια Εύβοια ότι δε μπορούμε να τα βάλουμε με το Θεό. Πολύ ωραία, η βροχή, όπως και τα νεύρα μας, είναι στα χέρια του Θεού. Τι δεν είναι στα χέρια Του; Να το μάθουμε για να ξέρουμε τι να ζητάμε και από ποιον. Να δεχθούμε και την ατομική και την πυρηνική μας ευθύνη.
Γιάννης Ανδρικόπουλος: "Τους Τούρκους τους έχουμε για πλάκα...... Rafael, φρεγάτες, κορβέτες..... όλα ΟΚ.... Άν την κάνουν με βροχή όμως..... ΤΗ ΒΑΨΑΜΕ....."
Αν συνεχιστεί η κακοκαιρία και το Σαββατοκύριακο, δεν ξέρω τι άλλο κακό έχουμε να πάθουμε, το χειρότερο όμως... θα έχουμε το Μητσοτάκι στην Αθήνα.
Χέσε μέσα, ρε Ανέστη, που με κάναν πυροσβέστη. Μόλις σταματήσουν οι βροχές, θ' αρχίσουν πάλι οι φωτιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου