Κολεγιά Κολέγια

Η άνοδος βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ προκαλεί ύπουλο πολιτικό κόστος και κάτι ακόμα: 

Κάποιες άφαντες βαθυστόχαστες μελέτες απέδωσαν αρχικά να κόβονται όσοι και όσες έγραψαν σ ένα; μάθημα κάτω από δέκα. Εκεί ακολούθησε γέλιο μέχρι δακρύων επειδή πολύ απλά:

Ο βαθμολογητής των πανελληνίων γίνεται απόλυτος κριτής αν κάποιο παιδί θα σπουδάσει σε ΑΕΙ ή όχι. θα έχει συνειδησιακό δίλημμα “Να του βάλω 8-9 ή να του πετάξω ένα δέκα μην τον κόψω από το πανεπιστήμιο;”

Κι αν το παιδί πάθει κατάθλιψη; Κι αν αυτοκτονήσει ένα παιδί που πήρε σε ένα μάθημα κάτω από δέκα, πώς θα ξέρει ο βαθμολογητής ή βαθμολογήτρια ότι δεν ήταν αυτός ή αυτή που το έστειλε στον άλλο κόσμο; 

Το 10 είναι σχολικός προαγωγικός βαθμός, δεν έχει καμία σχέση με σύστημα μορίων. Τότε κάθε υπουργός Παιδείας μπορεί ν' αποφασίσει ότι δεν θα μπαίνει σε ΑΕΙ όποιος έχει σ' ένα μάθημα κάτω από 15 ή 16. 

Αλλά το 10 δεν είναι τίποτα μπροστά στο άλλο όπου κατέληξε η βαθυστόχαστη σκέψη άνευ ερευνών. Μπροστά στην αυθαίρετη βάση εισαγωγής -το ελάχιστη είναι περιττός προσδιορισμός- βάση που κάθε πανεπιστημιακό τμήμα βάζει όποια θέλει, χωρίς καμία μελέτη, με άγνοια; ακόμα και των πόσων πρωτοετών φοιτητών θα εξασφαλίσει. Αφήνουν έξω από το μαθηματικό Θεσσαλονίκης υποψήφιο που έγραψε 18 στα μαθηματικά και πάνω από 14 στα υπόλοιπα μαθήματα. Στη βάση εισαγωγής εντάσσονται και τα ειδικά μαθήματα, όπως σχέδιο, που δεν διδάσκονται στο σχολείο. Φρίκη. 

Με πάνω από 20.000 μόρια μαζί με το σχέδιο δεν μπαίνεις Αρχιτεκτονική Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Γενικά, με 8.000 μόρια δεν μπαίνεις στα ΑΕΙ, με 8.000 € το χρόνο μπαίνεις στα κολέγια.

Και όσοι κάνουν κριτική στην βάση εισαγωγής δεν μιλάνε για κάποιους (;) που με λευκή κόλλα θα έμπαιναν σε ΑΕΙ. Μιλάνε για αριστούχους που αποκλείονται. Γκραν σουξέ.

Για να μειώσεις την ανεργία των επιστημόνων υπάρχουν τρεις τρόποι: να αναπτύξεις την οικονομία, να μειώσεις τους πτυχιούχους που θα βγαίνουν κάθε χρόνο και ο τρίτος να μεγαλώσεις την μετανάστευση επιστημόνων. Η πρώτη λύση δεν εξαρτάται από κυβέρνηση που υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα, δεν έχει δουλειά ν' ανακατεύεται εκεί. Η δεύτερη λύση είναι εύκολη, αλλά άτομα σαν την Κεραμιδαρέως τα κάνει θάλασσα κι εκεί. Η τρίτη λύση έρχεται μόνη της και είναι η πιο ακριβή, γιατί το κράτος, η κοινωνία πληρώνουν τις σπουδές και αντί να πάρουν επιστήμονες τους χαρίζουν σε άλλη χώρα που δεν έδωσε μία. 

Επί του τίτλου κολεγιά και κολέγια έχουν ίδια λατινική ρίζα. Τον συνεταιρισμό.