9/5/21

Κύριε -α, μπορώ να πάω έξω;


Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο και θέλαμε να βγούμε από την τάξη για να πάμε στην τουαλέτα, οφείλαμε να σηκώσουμε το χεράκι μας και να το ζητήσουμε από τον δάσκαλο, δασκάλα, καθηγητή, καθηγήτρια. Κάποιοι κάποιες θέλαν απλώς να βγουν έξω επειδή βαριόντουσαν και καλά έκαναν ή ήθελαν να βγουν για ένα τσιγαράκι, ασχολίαστο. Αν ο εξελθών μαθητής ή μαθήτρια δεν γύριζε στην τάξη άμεσα ή περίμενε το διάλειμμα πιθανώς έτρωγε απουσία και από κει και πέρα απαγόρευση εξόδου από την τάξη. 

Για να φύγουμε νωρίτερα την τελευταία ώρα από το σχολείο έπρεπε να ζητήσουμε την άδεια, αλλιώς τρώγαμε απουσία, σημαντικό πρόστιμο.  Προσωπικά ζητούσα άδεια να φύγω νωρίτερα για να προλάβω την προπόνηση στο κολυμβητήριο. Σπάνια την εξασφάλιζα. 

Την ημέρα της ονομαστικής μας εορτής ζητούσαμε άδεια από τον καθηγητή να μη μας εξετάσει. 

Πριν το 1982 μια μαθήτρια ζητούσε άδεια την επόμενη ημέρα να μην φοράει ποδιά, ίσως γιατί είχε κάπου να πάει μετά οικογενειακώς πχ σε γιορτή συγγενούς.  

Όταν είχαμε γυμναστική και μας έδινε ο γυμναστής μπάλες, μπορούσαμε να ζητήσουμε άδεια να πάμε στη μπάρα με τα βάρη ή να τρέξουμε στο τετράγωνο έξω από το σχολικό κτήριο. 

Όταν στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου πήγα σε κεντρικό φροντιστήριο μου εξήγησαν ότι κατά τη διάρκεια του μαθήματος αν ήθελα να βγω έξω δεν θα διέκοπτα για να ζητήσω άδεια, απλώς, θα το έκανα με προσωπική μου ευθύνη για ό,τι έχανα, δεν υπήρχαν απουσίες από το φροντιστήριο και αυτό μας βοήθησε να ωριμάσουμε ή κάποιοι-κάποιες να χαρούν την όρεξή τους για λούφα και κοπάνα, κάτι όμως που το είχαν από πριν. 

Στην ταινία «Ρίτα Χέιγουορθ η μεγάλη έξοδος», ένας γεράκος αποφυλακισμένος, στον οποίο εξασφάλισαν δουλειά σε σούπερ μάρκετ, να βάζει στο ταμείο ψώνια σε σακούλες, ζήτησε άδεια να πάει τουαλέτα και ο προϊστάμενος του είπε ότι δεν βρίσκεται πια στη φυλακή και όποτε ήθελε μπορούσε να πηγαίνει να κατουρήσει. 

Από ένα αστυνομικό σίριαλ μια ντετέκτιβ παρατηρώντας βίντεο από κάμερα ασφαλείας και κατάλαβε ποιος ήταν αποφυλακισμένος βλέποντάς τον να στέκεται λίγο πριν ανοίγει μια πόρτα, χαρακτηριστικό των φυλακών, όπου πρέπει να σε δουν και μετά σου ανοίγουν. 

Το ζητάω άδεια στο σχολείο για να κάνω οτιδήποτε δεν έκανε τους μαθητές και τις μαθήτριες πειθήνια όργανα του συστήματος, γιατί αυτό δεν επιτυγχάνεται όταν αισθάνεσαι φυλακισμένος. Το πολύ-πολύ να ωθήσει στο ακριβώς αντίθετο, να ετοιμάζει τους εντός εισαγωγικών φυλακισμένους ν’ αποδράσουν. 

Τα sms με τα οποία ζητάμε άδεια εξόδου από το σπίτι μας εν μέσω λοκντάουν για τον λαουτζίκο, είναι διεθνής πρωτοτυπία, πουθενά αλλού δεν δοκιμάστηκε, άσε που δεν φάνηκε να φέρνει κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνο για την εταιρεία που παρέχει την εφαρμογή και βγάζει εκατομμύρια κρατικό χρήμα από την τσέπη όλων μας. 

Απαιτώ να βγαίνω ελεύθερα από το σπίτι μου να πάω για ψώνια, να αθληθώ, να επισκεφθώ κάποιον-κάποια-κάποιους, να κάτσω να πιω καφεδάκι ή μπιρίτσα, χωρίς να έχω μαζί μου άδεια αφού έχω στείλει sms. 

Αλήθεια, αν η απάντηση στο sms που έστειλα είναι αρνητική τι κάνω; Δεν πάω να αγοράσω ψωμί να φάω; Και να έχω άδεια ποιος εξασφαλίζει ότι θα είμαι συνεπής υγειονομικά; Βγαίνω λοιπόν όποτε θέλω η νυχτερινή απαγόρευση εξόδου είναι μια αντιδημοκρατική τρύπα στο νερό, βγαίνω με υπεύθυνα και αν με πιάσεις να παραβιάζω το υγειονομικό πρωτόκολλο έχω δεν έχω sms πάλι θα με γράψεις, γιατί παραβίαση δεν είναι να μην έχω sms,  αλλά να μη φοράω μάσκα, να μην τηρώ αποστάσεις, να συμμετέχω σε παλιοπαρέα 20 ατόμων σ’ ένα τραπέζι και λοιπά.  

Έτσι το είδαν στις άλλες χώρες της Ευρώπης και τα κατάφεραν με την πανδημία πολύ καλύτερα από εμάς, δηλαδή την κυβέρνησή μας.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: