Κάθισα για καφεδάκι κι άκουγα τον σκιώδη υπουργό της λογοκρισίας να μου λέει τα βάσανά μας με όλα τα στραβά που τυχαίνουνε στους άλλους, αλλά σ’ εμάς, δυστυχώς, δεν τυχαίνει τίποτα.
Κρατούσα χαρακτήρα κι αντί να λυπάμαι και ν’ ανησυχώ, χαιρόμουνα με τα δεινά που τύχανε τις τελευταίες ημέρες σ’ αυτό τον τόπο.
Έμαθα για το δισ. που τελικά πήραμε από την ΕΕ και θα ζμπρώξει την κοινωνία ξανά στη χλιδή και στις σπατάλες, αφού θα το πάρουν όχι οι επιχειρηματίες, αλλά ο λαουτζίκος.
Πάντα χαμογελούσα με τη συνεχή αύξηση της τιμής της βενζίνης, της ανεργίας και των οπωροκηπευτικών, όπως μου είπαν κάποιοι Ευρωπαίοι υπουργοί ότι θα συμβεί στην Ελλάδα μ’ εμένα πρωθυπουργό.
Λυπήθηκα που έπεσαν κι άλλο οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων. Θα πέσει κι άλλο χρήμα στον δημόσιο χώρο, θα γεμίσουν κι άλλο οι τσέπες των φτωχών και θα τα ξοδέψουν όχι σε καταστήματα πολυεθνικών εμπορικών αλυσίδων, αλλά στη γειτονιά τους.
Ευτυχώς ο Καραμανλής δεν φεύγει απ’ τη Ραφήνα που ’χει φίνα τη ρετσίνα.
Έφτιαξε λίγο το κέφι μου με την πάνδημη διαμαρτυρία τριών ναζιστών κατά του υπουργού, δε θυμάμαι, στην Πιερία που υποδέχεται κάθε Πάσχα χιλιάδες Σκοπιανούς τουρίστες με γεμάτο πορτοφόλι.
Αλλά τι τα θες τι τα γυρεύεις; Νύχτωσε πια, αγναντεύω από την Πειραιώς το λιμάνι. Στο βάθος ήρεμες οι αχνές γραμμές των ακτών της Ψυττάλειας κι εγώ είμαι σίγουρος ότι κάτι πάει καλά στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Μέχρι να το βρω, ας πάω να δω κάνα θρίλερ να μην υποφέρω. Είδα στις Βρυξέλλες και διαφήμιση ότι παίζεται ακόμα μια παλιά ελληνική ταινία με τους διακόσους ή τρακόσους, δε θυμάμαι, του Λεωνίδα με τις ψησταριές.
Αχ, Ελλάδα μου γλυκιά, πικρά τα καταφέρνεις! Χαίρομαι που είμαι σκιώδης πρωθυπουργός για μια μέρα μόνο και τη νύχτα κοιμάμαι ήσυχος. Το πρωί θα ’μαι πάλι σκιώδης πρωθυπουργός. Μετά από χρόνια πολλά η γιαγιά θα λέει στα εγγόνια της: «Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα που δε ζήσαμε τότε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου