Σαν και πέρσι τέτοια μέρα
Ο Πινοτσέτ σήμανε τη δικτατορία των νεοφιλελεύθερων. Το 1967 οι πατριώτες μας Συνταγματαρχαίοι οικονομικά εγκαθίδρυσαν δικτατορία των πρωτοφιλελεύθερων. Περάσαμε στη δικτατορία των αγορών που ήταν πρόφαση εν αμαρτίαις για τη δανειστική δικτατορία που δοκιμάστηκε στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και στην Ασία, μέχρι να τη φέρει και στην Ευρώπη και μάλιστα στην ευρωζώνη ο ΓΑΠ.
Χουντικοί νέας κοπής θα ζητήσουν και Δημοκρατία ειδικού σκοπού εξυπηρέτησης εφοπλιστών, την Δημοκρατορία.
21η Απριλίου του 1946 πέθανε ο Τζον Μέιναρντ Κέινς, o Άγγλος οικονομολόγος, που έκανε γνωστή την έννοια του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία. Σήμερα για τους υποστηρικτές του κρατική παρέμβαση σημαίνει προστατεύω τα κέρδη των εργοδοτών με λεφτά των εργαζομένων.
Παράδειγμα φαεινής τραπεζο-ιδέας από αυτές που έδινε στην κυβέρνηση κάθε ευρωγιακάς. Για να πάρουν εφάπαξ οι δημόσιοι υπάλληλοι που βγαίναν στη σύνταξη έπρεπε να δώσουν πρώτα ένα μισθό υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Περάσαμε και από την τραπεζική δικτατορία με κυβερνήσεις μπακαλικής πρακτικής της ΕΕ που δεν μπορούσαν να ελέγξουν τις τράπεζες, γιατί πολύ απλά οι τράπεζες κατείχαν περισσότερη εξουσία.
Η οικονομία δεν έχει δημοκρατία, δεν υπάρχει δημοκρατία της αγοράς. Παλιά είχαμε το διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος να κάνει τον κακό μπάτσο και την κυβέρνηση να κάνει τον καλό. Ο τραπεζίτης μαζί με τον διοικητή της ΔΕΗ του πάλαι ποτέ ΟΤΕως και κάθε δημόσιου οργανισμού πρότεινε πολύ σκληρά μέτρα και κάθε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ έπαιρνε απλώς σκληρά μέτρα και κέρδιζε και ψήφους. Μέχρι την τελευταία ενιαία κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που μας πρόσφερε ο μεσαίων χώρος ό,τι και να έκανε έχανε ψήφους.
Τώρα τέρμα αυτά. Επίσημα, με τη βούλα της ΕΕ ο διοικητής της κάθε κεντρικής τράπεζας επιβάλλει στην κυβέρνηση της χώρας την οικονομική πολιτική που θ’ ακολουθήσει. Θυμίζουμε από την οικονομική πολιτική πηγάζουν όλες οι άλλες πολιτικές,. Ακόμα και η σχέση με το Θεό είναι σε μεγάλο βαθμό και οικονομική.
Παλιά ο κομμουνιστικός κίνδυνος επέβαλε στρατιωτικές δικτατορίες μετά από πραξικόπημα. Τώρα ο κίνδυνος του φασισμού εγκαθιδρύει δημοκρατικότητα τραπεζικές τυπικές μεταδημοκρατίες: αποφασίζουμε για σημαντικά που εξασφαλίζουν κέρδη στις μεγάλες επιχειρήσεις κι έχουμε και μια Βουλή πού και πού για τα ψιλά. Μόνο τεχνοκράτες στις κυβερνήσεις με διδακτορικό, δηλαδή διδακτορία.
Η άνοδος του ναζισμού φανερώνει το μέγεθος των φοβισμένων ή τεμπέληδων παράσιτων της προσκολλήσεως, που δεν κάνουν τίποτα για να καλυτερέψουν τη ζωή τους, απλώς ελπίζουν ότι θα το κάνουν άλλοι γι' αυτούς, γιατί οι “σωτήρες”, ειδικά τα φασιστοειδή, άλλη όρεξη δεν είχαν. Θυμίζουν τα αδύναμα πιτσιρίκια που πουλάνε μαγκιά με το “Θα βάλω τον ξάδερφό μου να σε δείρει”.
Ο φασισμός ανεβαίνει όταν οι πλούσιοι κόβουν τα λεφτά από το λαό και τα δίνουν στους φασίστες.
Δίαιτα της μπανάνας ο λαός, εξωτερική επένδυση μπανανίας με επιδότηση για τα καλά επιχειρηματικά τσόφλια της πορδής. Θα σου δώσουμε μια κρατική επιχείρηση, θα δίνεις -όποτε θες- μηδενικά μεροκάματα, δε θα πληρώνεις φόρους κι άμα μπεις μέσα σε αποζημιώνουμε και φεύγεις. Τακτική από τη Χούντα των Συνταγματαρχαίων.
-Ποτέ πια ΔΝΤ.
-Ευτυχώς που το είπαμε και για τον φασισμό.
Ο γιος του εισαγωγέα του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, ο Κούλης, όρισε ακροδεξιούς υπαρχηγούς του στη ΝΔ. Πριν παραξενευτείς, βρεις από πότε ο νεοφιλελευθερισμός έχει σχέση με τη δημοκρατία.
Από την εξαετή δικτατορική επταετία των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, των τύπων που από τα οικονομικά μέτρα που έπαιρναν χαρακτηρίστηκαν αργότερα ως πρωτοφιλελεύθεροι;
Μήπως ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός έχει σχέση με τη Δημοκρατία από την εποχή του πρώτου που τον εφάρμοσε, του αιμοσταγή δικτάτορα της Χιλής Πινοσέτ;
Αλήθεια, ο νεοφιλελευθερισμός έχει σχέση με τη Δημοκρατία από την ώρα που ο Πινοσέτ (Πεινώ-σετ) σε επίσκεψή του στη Βρετανία απόρησε και είπε στην τότε εκεί πρωθυπουργό Θάτσερ, “Γιατί δυσκολεύεστε να περάσετε όλα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα με τη μία;” και δέχτηκε την απάντηση: “Επειδή εδώ έχουμε Δημοκρατία”.
Αυτή την τυπική Δημοκρατία, χωρίς εισαγωγικά, την γνωρίζουμε εδώ και πολλές δεκαετίες με τα δημοτικά και πρόσφατα τα νομαρχιακά, μετέπειτα τα περιφερειακά συμβούλια που με την νόμω αυξημένη πλειοψηφία επί τη εμφανίσει συνεδριάζουν τυπικά και εγκρίνουν κάποιες από τι ενέργειες του ανώτατου άρχοντα και της παρέας του.
Αν για όλα τα παραπάνω συμπεράνατε ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει σχέση με τη Δημοκρατία, να σας πω ότι κατά τη γνώμη μου έχετε δίκιο. Πόσο καλή σχέση όμως έχουν;
Ο νεοφιλελευθερισμός επιβάλλει πειθάρχηση της πολιτικής στην οικονομία. Άσκηση πολιτικής με σκοπό την ευημερία των αριθμών, σε αντίθεση με τον Αναγεννησιακό λόγο Αριστοτέλη για την πολιτική που σκοπεύει στην ευημερία της κοινωνίας και γι' αυτό πειθαρχεί η οικονομία της πολιτικής. Η σχέση του νεοφιλελευθερισμού με τη Δημοκρατία ολοκληρώνεται βλέποντας ποιοι ευημερούν από την αυστηρή πειθαρχία που επιβάλλεται στην κοινωνία από φασιστικά καθεστώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου