3/9/18


ΑΠ' ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ

Πόσοι γλεντάγαν με τα φώτα τους σβηστά / μονάχοι να 'ναι
Σε ξένους δρόμους πόσοι ψάχνανε κλειδιά / και δε γυρνάνε
Πόσες βρισιές τους στρέψαν μάτια σ' ουρανούς / να βρούνε πνεύμα
Ποιο βήμα σέρνει στο χορό πόσους καημούς / και δίνει ρεύμα.


Πριν τους αλλάξουν δέρμα / θα βρούνε ένα κέρμα
και γράμματα κορώνα / θ’ αρχίσουνε αγώνα
Δεν πνίγηκ’ η φωνή τους / αντέχει το σκαρί τους
Ανέμους ψιθυρίζει / ταξίδι ξαναρχίζει


Κάποιοι φτιάχνουνε το δρόμο
και το δρόμο δεν ξεχνάνε
απ' τον ίδιο δρόμο φεύγουν
κι από κει ξαναγυρνάνε


Απ' το βυθό τους πόσοι βγήκαν στη στεριά / να γεννηθούνε
Πόσοι λυγίσανε στον έρωτα φονιά / ν' αναστηθούνε
Πόσα τουφέκια σκύψαν κι έφτασαν τη γη / να βρουν την ήττα
Ποιος διατάζει στης καρδιάς μεριά πληγή / ποιανού σαΐτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: