Μέσα σε μία ώρα άκουσα από δύο ραδιοσταθμούς πανέμορφες ελληνικούρες, από αυτές που δεν κάνουν “κρα”, αλλά καταφέρνουν να κάνουν την εντύπωση που τους αξίζει.
- “Το νησί της Μυτιλήνης”. Η Μυτιλήνη είναι μία πόλη και απ' ό,τι καταλαβαίνω έχει και νησί. Πώς λέμε “Το νησί των Ιωαννίνων, ακριβέστερα της λίμνης, της Παμβώτιδας, όπου είναι χτισμένη η πόλη των Ιωαννιτών ιπποτών. Προφανώς ο δημοσιογράφος εννοούσε τη νήσο Λέσβο, απορώ γιατί ήθελε να δώσει την τοποθεσία ποιητικά.
- Από άλλο σταθμό έμαθα ότι υπάρχει και σοκολατένιο γάλα, πώς λέμε σοκολατένιο αβγό ή κουνέλι. Από μικρός το θυμάμαι σοκολατούχο γάλα, δεν έχω λόγο να τ' αλλάξω, όσο άσχετος και να είμαι.
- Ξαναγύρισα στον πρώτο σταθμό κι άκουσα για κάποιον που ενήργησε “εφευρώντας” κάτι, δεν θυμάμαι. Μ' αρέσουν οι μάρτυρες που ομιλούν εφευρίσκοντας νέους όρους.
- Την ώρα που έκλεινα το ραδιόφωνο μου επιφύλασσε μία έκπληξη: έμαθα ότι τώρα “πρωτεύουν πρώτα οι μεταρρυθμίσεις”. Φυσικά μετά πρωτεύουν κι άλλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου