Είμαστε όλοι Πορτογάλοι

Οι Πορτογάλοι αγωνίζονται ως Έλληνες. Αυτοί τουλάχιστον μαζεύτηκαν 1,5 εκατομμύριο την Κυριακή και διαδήλωναν κατά της Τρόικας με συνθήματα και τραγούδια της Επανάστασης των Γαρυφάλλων της 25ης Απριλίου του 1974. Πόσοι Έλληνες θα κατέβαιναν. Αν και έχουμε μεγαλύτερο πληθυσμό και μεγαλύτερη πρωτεύουσα είναι ζήτημα αν καταφέρουν να μαζευτούν και να διαδηλώσουν δέκα φορές λιγότεροι απ’ όσους μαζεύονται στην Πορτογαλία.

Και τι συνθήματα θα έχουμε; Αν ξεκινήσουμε το «Εδώ Πολυτεχνείο» θα φάμε γιαούρτια γιατί θα θυμίζουμε την Δαμανάκη που θεωρεί φυσιολογικό να μειωθούν και άλλο οι κατώτατοι μισθοί σε ολόκληρη της Ευρωπαϊκή Ένωση. Τον κύριο εκφωνητή του Πολυτεχνείου Δημήτρη Παπαχρήστο δεν θα τον θυμηθεί κανείς, γιατί δεν έγινε ηγέτης ούτε πολιτικός. Ούτε εκεί μοιάζουμε στους Πορτογάλους αγωνιστικά, γιατί αυτοί στο κάτω-κάτω έβγαλαν έναν Καρβάλιο επαναστάτη νικητή και τον έθαψαν –πολιτικά- αμέσως. Εδώ τους μοιάζουμε, αλλά όχι στην εποχή της μεταπολίτευσης που έγινε σχεδόν ταυτόχρονα και στις δύο χώρες. Και δεν θάβουμε ηγέτες, αλλά αυτούς που νικάμε. Φορολογούμε αυτούς που μπορούμε να φορολογήσουμε κ.λπ.

Έχουν λόγους να μας αγαπάνε οι Πορτογάλοι. Τη μια τους πήραμε το πανευρωπαϊκό στην πατρίδα τους από τα χέρια του Εουσέμπιο, την άλλη κάτσαμε στην Τρόικα κι εκείνη κάθισε και στο δικό τους σβέρκο...

Ευτυχώς η Κύπρος μπαίνει σε Μνημόνιο, έτσι της παίρνουν το φυσικό αέριο. Λέω ευτυχώς γιατί τόσο καλά που πήγαινε φοβήθηκα ότι σε λίγο θα γέμιζε η Κύπρος 18ρες Ελληνίδες τραγουδίστριες.  

Και η Μενεγάκη ερωτά: Ανήκουμε στη Δύση, στο Νότο ή στον Ολυμπιακό;