Δεν υπήρχε από καμία πλευρά κανένα οργανωμένο σχέδιο για τη νύχτα της δωδεκάτης Φεβρουαρίου. Ούτε ευτυχώς από την πλευρά των τύπων με τις μολότοφ, που ακόμα είναι χύμα και δεν μπορούν να σχεδιάσουν τίποτα ιδιαίτερα οργανωμένο, ούτε δυστυχώς από την πλευρά του υπουργείου πρώην Δημόσιας Τάξης που δεν υπάρχει ούτε αυτή πια, λόγω κρίσης και ανικανότητας αρμοδίων.
Όλα ξεκίνησαν από την ηλίθια επιλογή Παπουτσή να διαλύσει τη συγκέντρωση σχεδόν αμέσως μόλις κατέφθασε ο κόσμος χτυπώντας στο κέντρο και όχι στις παρυφές της συγκέντρωσης. Ποιος ο λόγος να μην αφήσει τον κόσμο να διαδηλώσει είναι δυσεύρετος και μένουμε στο γνωστό, «Η Αστυνομία και να μην υπάρχουν επεισόδια θα καταφέρει να τα φέρει».
Έτσι, ο κόσμος άρχισε να διαχέεται ακτινωτά στα στενά και οι δυνάμεις καταστολής να διασπώνται και να μην μπορούν να ελέγξουν έναν ανταρτοπόλεμο που οι ίδιες προκάλεσαν, αφού αυτός που έχει πάνω του μολότοφ αν δε μπορεί να την πετάξει στο Σύνταγμα θα την πετάξει αλλού, δεν θα την πάρει σπίτι του. Επόμενο είναι οι φωτιές να μπουν εκεί που οι πυροσβέστες ήταν αδύνατον να φτάσουν ταυτόχρονα στην ώρα τους, αν φυσικά τα οχήματα μπορούσαν να περάσουν από πεζόδρομους πηγμένους στον κόσμο. Οι δυνάμεις καταστολής δεν επιτρέπεται να μεταφέρουν τη βία σε μέρη που δε μπορούν να ελέγξουν. Πρέπει να επιδιώκουν τακτικές μάχες, γιατί ο ανταρτοπόλεμος είναι η καλύτερη επιθετική άμυνα των αντιπάλων τακτικού «στρατού». Είναι φύσει αδύνατον να επεκτείνουν αποτελεσματικά τη δράση τους σε μια ακτίνα από το Ζάππειο μέχρι κάτω από την Πλατεία Κουμουνδούρου.
Σε λίγο θ’ ακούσουμε τη γνωστή δικαιολογία ανίκανων υπουργών: «Έδωσα εντολή για Ένορκη Διοικητική Εξέταση, με σκοπό να εντοπιστούν όσοι δεν υπάκουσαν τις εντολές μας ή επέδειξαν υπέρμετρο ζήλο». (Το τελευταίο είναι για την περίπτωση που υπάρχουν θύματα) Κανονικά πρέπει να κλείσουν φυλακή όσους αξιωματικούς της Αστυνομίας υπακούουν τέτοιες ηλίθιες εντολές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου