ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΔΙΦΡΑΓΚΑ

«Η αύξηση 40% των εισιτηρίων αστικών συγκοινωνιών έγινε για να χρησιμοποιούν οι πολίτες περισσότερο τα μέσα μαζικής μεταφοράς», δήλωσε ο φερόμενος ως αρμόδιος υφυπουργός κύριος Χούγιας.

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, κύριος Κουρτάκης δήλωσε: «Πράγματι, εγώ δεν κατέβαινα στο λαό να πληρώσω 1 ψωροευρώ εισιτήριο. Τώρα με το 1,40 αισθάνομαι λίγο πιο άρχοντας και το παίρνω και το λεωφορείο που δεν απευθύνεται πια στους φτωχούς.» 

Οι ιδιοκτήτες και οι οδηγοί ταξί και γι’ αυτό το μέτρο ευχαριστούν πολύ τον κύριο Χούγια, την τρέλα που κυβερνάει αυτό τον τόπο και τον προϊστάμενο όλων υπουργό Οικονομίας μας. (Το όνομά του είναι στη διάθεσή μας) 

Για όσους παραπονιούνται με την αύξηση στα ΜηΜηΜη υπάρχουν και τα ΜουΛουΜη.

Πολεμώ κι εγώ για το καλό της ομάδος, αλλά, μετά τον μέτοχο Πολέμη και τη Λιάνα Κανέλλη, αισθάνομαι την ανάγκη να δηλώσω προκαταβολικά πως αρνούμαι να γίνω πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Δεν ξέρω αν θα μου πρότεινε ποτέ κανείς αυτή τη θέση, αλλά ό,τι και να γίνει προτιμώ να μη βρίσκομαι στην όχθη εκείνων που πληρώνουν και βρίζονται χωρίς να μπορούν να βρίσουν κανέναν. Θέλω να βρίσκομαι ακριβώς απέναντι α’ αυτούς: μ’ εκείνους που βρίζουν και δεν πληρώνουν μία και δεν τους βρίζει κανείς.

ΑΑΑΑΤΟΝ: Ο γνωστός πισωδηματίας, συνάδελφος του τέως Κακλαμάνη, Ψινάκης ζητά νεαρό τραγουδιστή να το ζμπρώξει. Προσφέρει το νέο σουξέ με ρεφρέν: «Εγώ στα ’λεγα. Τα είδες; Κυβερνάνε οι ντιντήδες». 

-Γιατί τα ομόλογα πρέπει να τα πούμε σπίρτα; 

-Για να μη λένε οι Ευρωπαίοι ηγέτες την κυβέρνησή μας «Το κοριτσάκι με τα ομόλογα». 

Στο εξωτερικό μας εκπροσωπεί το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Βάζει φωτιές στο μηχανισμό διάλυσης υπερχρεωμένων χωρών ακούγοντας από παντού €βρωμόλογα. 

Στο εσωτερικό μας εκπροσωπούν τα νούμερα της εφορίας. 

(Με όποιο τρόπο θέλεις διαβάζεις τη λέξη «νούμερα»)

ΝΕΑ ΦΑ(Ω)ΕΙΝΗ ΙΔΕΑ: Φορολογούνται οι καταθέσεις για την καλοπέραση κάποιων. Το λέει και το τραγούδι με τον Οικονομόπουλο, «Εγώ κατάθεση ψυχής κι εσύ το φόρο αναψυχής».

Φορολογούνται και οι καταθέσεις νομοσχεδίων. 

Χορωδία των άλλων: «Εγώ ψηφίζω νόμιμα κι αυτοί ψηφίζουν νόμους. 

Τα έξοδα της ψήφισης παν στους δικούς μου ώμους. 

»Από πίσω μου τη φέραν από πίσω μα εγώ… 

»-Κι εγώ. 

»-Κι εγώ. 

»-Θα τους ξαναψηφίσω.» 

ΝΕΟΣ ΤΙΤΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ: «Πέρνα κάτω από τη μπάρα». 

Από τις εκδόσεις «2Δια» («2/» ή «2:») 

Ρεπορτάζ: «Εγώ στα διόδια αντί για λεφτά δίνω λίγα κεφτεδάκια ή δυο αβγά βραστά, λίγο ψωμοτύρι, 5-6 ελιές, κάνα κομμάτι παστίτσιο της περασμένης εβδομάδας, λίγη βασιλόπιτα συλλόγου μέχρι το Πάσχα και άλλα τέτοια. Οι υπάλληλοι τα παίρνουν μου ανοίγουνε τη μπάρα μου και δίνουνε και μισό ευρώπουλο. 

»Παλιά έφευγα το πρωί για τη δουλειά με βρισίδια στα χείλη για τη μοίρα μου και το ταπεράκι στο χέρι. Τώρα όταν πηγαίνω στη δουλειά μου πρέπει να περάσω τα διόδια Γλυφάδας, Περάματος ή τα διόδια Ελληνικού, Αμαρουσίου. Το βρισίδι το έχω που το έχω στα χείλη, έχω και το ταπεράκι και φτάνω στη δουλειά μου με το χαμόγελο ένα μίλι.» 

Λεφτά μπορεί να μην έχουμε, δεν έχουμε ούτε δουλειές, ούτε μέλλον, αλλά έχουμε επιτέλους εργασιακή ειρήνη. Μια δυο απεργίτσες (αψού) γίνονται για να δικαιολογούν το μισθό τους και οι αρχι(συνδικαλισταρά)δες μας, αλλά σήμερα στην Ελλάδα γιορτάζει κάθε μέρα η πλατεία Ομονοίας.

Ο πρόεδρος της ΝΔ δε θέλει να γίνει σήμερα πρωθυπουργός, ούτε κανείς άλλος να γίνει πρόεδρος της ΝΔ. 

Στο κυβερνητικό πάρτι, κανείς βουλευτής δε θέλει να γίνει υπουργός, κανένας υπουργός δε θέλει να γίνει πρωθυπουργός. 

Κανείς δε θέλει να γίνει αριστερός, κανείς δε θέλει να γίνει ΠΑΣΟΚ, καμία θέση δεν κινδυνεύει, εκτός φυσικά από τη θέση εργασίας. 

Για να μη χρεώνουμε το κράτος και μεγαλώνουμε το έλλειμμα, ο φράκτης στον Έβρο θα στηθεί από επαγγελματίες στρατιώτες, συνοριοφύλακες, τελωνειακούς, ψηφοφόρους του ΛΑ.Ο.Σ, επιτρόπους εκκλησιών και εμπόρους μαλακών και σκληρών ναρκωτικών του δημοσίου. Κωδικός της εθνικής αυτής προσφοράς: «Τα Εβρο-μεροκάματα». 

Έχουμε όμως καταγγελία από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Yes, e, e!...» 

«Ο φράχτης του €βρου και του s-χους εις χουν, να μη στηθεί από στρατιώτες, αλλά από εργάτες γης με σύμβαση έργου και μετά μονιμοποίησή τους. Να δοθεί επιτέλους δουλειά στον κοσμάκη και ν’ ανέβει ο δείκτης ανάπτυξης της χώρας μας». 

Τώρα, κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, το κοριτσάκι με τα κόκκινα σημαιάκια-καδρόνια, ΑΛΕΚΑ: Οι επιχειρήσεις του κόμματος λειτουργούν προς το συμφέρον της εργα(σ)τικής τάξης του τόπου.