Συνδικαλισμός με ΔΕΗσεις;

του Κώστα Βαξεβάνη

Δεν ξέρω πια τι είναι αυτό που μου έρχεται στο μυαλό όταν ακούω τη λέξη συνδικαλισμός. Δεν υπερασπίζομαι εικονίσματα, μόνο τις ιστορικές αναγκαιότητες. Πως οι άνθρωποι πρέπει να οργανώνονται για να κατακτούν. Πως πολλές φορές αυτό γίνεται με υπερβολές και ακρότητες αλλά είναι καλύτερο απ το να μην γίνεται καθόλου.

Πως με το να μηδενίζεις τα πράγματα, ανοίγεις την πόρτα στην αβεβαιότητα και θα είσαι ένα απ τα βέβαια θύματα. Ναι είμαι με τον συνδικαλισμό. Συγχωρήστε με όμως, δεν μπορώ να είμαι με τους συνδικαλιστές. Όχι με αυτούς...