Και τι έγινε, γεννήθηκε σήμερα ο γιος σου και μέχρι να πάει φαντάρος βλέπει ότι ζει σε μια χώρα που χρωστάει σε όποιον δε μιλάει ελληνικά; (Όσοι ομιλούν την ελληνικήν δεν παίρνουν μία. Δίνουν μόνο.)
Και τι έγινε που θα έχουμε λιτότητα 15 χρόνια μπροστά μας; Πίσω μας τι είχαμε 25 χρόνια; Λιτότητα για τον τρίτο δρόμο το μακρύτερο για το Σοσιαλισμό. Γι’ αυτόν τρέχουμε και δεν φτάνουμε.
Βέβαια, όπως οργιάζει η φτώχεια και κοντεύουμε να γίνουμε στριπτιζούδες, κάτι μου λέει ότι επιτέλους ο Σοσιαλισμός είναι κοντά.
Το μόνο κακό είναι ότι σήμερα για να μη βλέπουμε το μαύρο άμεσο μέλλον δεν έχουμε καταφύγιο ωραίες αναμνήσεις.
Θα πεις, αφού είχαμε λιτότητα πώς εκτοξεύθηκε το χρέος μας; Το να σου πω, τα λεφτά που μας δίνανε τράπεζες και ΕΕ φτάνανε ίσα-ίσα για τις πληρωμές των διορισμένων που έρχονταν κάθε μέρα.
Γι’ αυτό προτιμάω τους παράνομους μετανάστες από τους νόμιμους διορισμένους. Επειδή τουλάχιστον τους μετανάστες δεν τους πληρώνω από τον προϋπολογισμό που με τσεκουρώνει.
Κατάλαβε τώρα κάνας ηλίθιος τι σήμαινε η επιμήκυνση του χρέους που ζητούσε; Ακριβώς. Σήμαινε την επιμήκυνση του (Ευρω)πέους. Ό,τι έπρεπε για κάποιους που έχουν καβούρια στις τσέπες του και…. «Παιδιά, εγώ θέλω να σας πληρώσω, αλλά ένεκα η κρίση».
Δε μπορεί ο πρωθυπουργός να μην έχει εμπιστοσύνη στην πιστοληπτική μας ικανότητα και να μας κάνει να χρωστάμε για 15 χρόνια. Ή θα μας δείξει εμπιστοσύνη ή θα τον απειλήσουμε με εκλογές. Εκτός αν αυτό τρομάξει τις αγορές ή τους ανοίξει την όρεξη. (Το ίδιο είναι, στην ίδια τιμή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου