Στη γειτονιά των αφράγκων

ΡΗΤΟ ΗΜΕΡΑΣ: Οι Εγγλέζοι υπουργοί είναι ακριβείς, μανιακοί με την ακρίβει-α, οι Έλληνες συνάδελφοί τους, είναι με την ακρίβεια.

Πάμε λάιφ στάιλ.

Δεν προβαίνουμε, δεν τολμούμε πια εξόδους σε νυχτερινά μαγαζιά, μπαρ ή γαλακτοπωλεία, αλλά ανταλλάσσουμε σπιτίσιες επισκέψεις. Όχι ακριβώς ανταλλάσσουμε, γιατί μπορεί να μας έρθει κανένας φαγάς και θα είναι σα να κλέβει εκκλησία.

Δηλαδή παγαίνουμε εμείς επίσκεψη και λέμε στον άλλο να μην μας κουβαληθεί, γιατί το βάφουμε το σπίτι ή το ματσακονιάζουμε.

Στις επισκέψεις δεν κουβαλάμε να προσφέρουμε πια Βερμούτ Καμπάς γιατί δεν υπάρχει, ούτε κρασί, γιατί δε μπορούμε να πάρουμε φτηνιάρικο και να το βάλουμε σε καλό μπουκάλι. Αυτό το κάνει ο σπιτονοικοκύρης. Εμείς με τα ίδια λεφτά που θα στοίχιζε το κρασί παίρνουμε υλικά και φτιάχνουμε ένα ταψί παστίτσιο χάρμα. Του μένει και λίγο για την άλλη μέρα και του το αφήνουμε. Προσοχή, το ταψί δεν το παίρνουμε. Το ξεχνάμε δήθεν, για να του μείνει μαζί με την υποχρέωση να μας το φέρει, οπότανε όλο και κάτι θα μαγειρέψει εκεί μέσα και θα μας φέρει.