Ή δε βρήκαμε το πιστόλι ή το πλασάραμε άδειο στους κερδοσκόπους που όπως πάντα ριγμένοι (στα τέσσερα) μας έκαναν το τραπέζι, εμείς τους κάναμε το φαγητό. (Με το πιρούνι στο γκώ…)
Οι κερδοσκόποι των ομολόγων από το απυρόβλητο μείνανε στο απυροβόλητο.
Ευτυχώς που η κυβέρνηση μάς πήρε τα μέτρα. Ούτε καν 448. Πάνω μόνο από τις 447 μονάδες τα spread. (or alive) Εγώ, για το καλό της οικονομίας μας, δε θέλω μετά θάνατον φέρετρο. Βολεύομαι και με τέσσερα χερούλια φυτευτά στα πλάγια.
447 (χάπι) σπρεντ σημαίνει: Η χώρα μας δανείζεται με ομόλογα που έχουν επιτόκιο κατά 4,47% υψηλότερο από αυτό των γερμανικών ομολόγων.
Ο Γιώργος επέβαλε σιωπητήριο στους υπουργούς για να μην ακούνε λόγια τα σπρέντ, μην παίρνουν θάρρος κι ανεβαίνουν.
Και ερωτώ: Οι διαρροές δηλώσεων και αερίων φταίνε, ρε μεγάλε, για την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας μας;
Δηλαδή οι «κερδοσκόποι», όπως τους αποκαλείς, καλέ μας Γιώργο, άλλη δουλειά δε θεωρούν αξιότερη παρά μόνο να στήσουν αφτί μπας και ακούσουν καμιά δήλωση υφυπουργού που δεν τον ξέρει η μάνα του κι έτσι ανεβάζουν τα επιτόκια; Δε μπορούν να τ’ ανεβάσουν χωρίς ν’ ακούσουν καμία δήλωση της πλάκας;
Ευτυχώς που η κυβέρνηση μάς πήρε τα μέτρα. Ούτε καν 448. Πάνω μόνο από τις 447 μονάδες τα spread. (or alive) Εγώ, για το καλό της οικονομίας μας, δε θέλω μετά θάνατον φέρετρο. Βολεύομαι και με τέσσερα χερούλια φυτευτά στα πλάγια.
447 (χάπι) σπρεντ σημαίνει: Η χώρα μας δανείζεται με ομόλογα που έχουν επιτόκιο κατά 4,47% υψηλότερο από αυτό των γερμανικών ομολόγων.
Ο Γιώργος επέβαλε σιωπητήριο στους υπουργούς για να μην ακούνε λόγια τα σπρέντ, μην παίρνουν θάρρος κι ανεβαίνουν.
Και ερωτώ: Οι διαρροές δηλώσεων και αερίων φταίνε, ρε μεγάλε, για την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας μας;
Δηλαδή οι «κερδοσκόποι», όπως τους αποκαλείς, καλέ μας Γιώργο, άλλη δουλειά δε θεωρούν αξιότερη παρά μόνο να στήσουν αφτί μπας και ακούσουν καμιά δήλωση υφυπουργού που δεν τον ξέρει η μάνα του κι έτσι ανεβάζουν τα επιτόκια; Δε μπορούν να τ’ ανεβάσουν χωρίς ν’ ακούσουν καμία δήλωση της πλάκας;
Δεν ξέρουν οι «κερδοσκόποι» πως στην Ελλάδα όποιο κυβερνητικό στέλεχος βαριέται και δεν έχει να ξύσει τίποτα βγαίνει στην τηλεόραση και τα ραδιόφωνα και κάνει δηλώσεις; Αν οι κανόνες της αγοράς ήταν τόσο απλοϊκοί τότε θα ήμασταν όλοι πλούσιοι.
Και τώρα ένα μυστικό, που όπως με όλα συμβαίνει το ξέρουν όλοι. Διαχειρίζομαι (ακόμα και ως τραπεζίτης) χρήμα. Τι επιτόκιο θα ζητήσω για να δώσω δανεικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα;
Δε μ’ ενδιαφέρει ποσώς καμία δήλωση, δε μ’ ενδιαφέρει καν ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα. Κανέναν δανειστή δεν ενδιαφέρουν τα ληστρικά μέτρα που παίρνει μια κυβέρνηση.
Δεν πέφτει κανένα επιτόκιο δανεισμού καμίας χώρας με τέτοια μέτρα, διότι πολύ απλά δεν καλυτερεύει η οικονομία καμιάς χώρας αν οι δημόσιοι υπάλληλοι πάρουν κατά 30% λιγότερο δώρο Πάσχα.
Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν ένα κράτος κόψει τα έξοδά του, δε μπα να αυξάνει τους φόρους. Αν δεν αυξάνει τα έσοδά του δε μ’ ενδιαφέρει τίποτα.
Κι όταν λέμε έσοδα, δεν εννοούμε φόρους, για το κράτος, αλλά έσοδα για τη χώρα. Και παραπάνω φόρους να μαζέψει μια χρονιά το κράτος μιας χώρας πάλι δε μ’ ενδιαφέρει και πολύ αυτό, γιατί δεν ξέρω πώς θα είναι οι αγορές αυτής της χώρας την επόμενη χρονιά, συνεπώς πάλι δεν ξέρω τι χρήμα θα μπορέσει να μαζέψει τότε.
Άλλα προσέχω. Δεν είμαι στραβός να δω ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Βλέπω άνετα ότι κάθε μέρα κλείνουν κι άλλες επιχειρήσεις και λιγοστεύουν οι παραγωγικές μονάδες.
Βλέπω πως η χώρα αυτή δεν έχει κανέναν αναπτυξιακό κυβερνητικό πρόγραμμα. Τα μέτρα κατά των εργαζομένων είναι για τους νεκροθάφτες αγορών και οικονομιών.
Ό,τι μέτρο και να πάρεις, καλέ τους Γιώργο, εγώ ως αγορά θέλω κι άλλα μέτρα που δεν πήρες, αλλά και να τα ’παιρνες δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι θα τα εφάρμοζες ποτέ, που και να τα εφάρμοζες εγώ φοβάμαι ότι θα ακύρωνες για να μη χάσεις ψήφους, που και να μην τα ακύρωνες ποτέ, με τα μέτρα αυτά οδηγείς την οικονομία σου σε ύφεση, δεν παράγει η χώρα σου τίποτα, δεν πουλάει τίποτα, δεν επιστρέφει τίποτα, πώς θα πάρω πίσω τα λεφτά μου;
Ό,τι ληστρικά μέτρα και να πάρει η τωρινή κυβέρνηση, εγώ ποτέ δε θα είμαι σίγουρος ότι η χώρα αυτή θα μπορέσει μετά από 10 χρόνια να μου επιτρέψει τα λεφτά μου.
Όσο πιο πολύ κινδυνεύουν τα λεφτά μου τόσο υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού θα ζητήσω για να δώσω λεφτά. Τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του κώλου για εσωτερική κατανάλωση.
Δεν φταίει καμιά διαρροή δήλωσης ή αερίου για την αύξηση των επιτοκίων, λοιπόν. Και όποιος το λέει αυτό ουσιαστικά αθωώνει την κυβέρνηση που χειρίζεται ατυχώς αυτά τα θέματα και χρεώνει μέχρι το λαιμό. Δε λέω ότι χρεώνει και τα εγγόνια μου, δε μ’ ενδιαφέρει.
Δε μ’ ενδιαφέρει ποσώς καμία δήλωση, δε μ’ ενδιαφέρει καν ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα. Κανέναν δανειστή δεν ενδιαφέρουν τα ληστρικά μέτρα που παίρνει μια κυβέρνηση.
Δεν πέφτει κανένα επιτόκιο δανεισμού καμίας χώρας με τέτοια μέτρα, διότι πολύ απλά δεν καλυτερεύει η οικονομία καμιάς χώρας αν οι δημόσιοι υπάλληλοι πάρουν κατά 30% λιγότερο δώρο Πάσχα.
Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν ένα κράτος κόψει τα έξοδά του, δε μπα να αυξάνει τους φόρους. Αν δεν αυξάνει τα έσοδά του δε μ’ ενδιαφέρει τίποτα.
Κι όταν λέμε έσοδα, δεν εννοούμε φόρους, για το κράτος, αλλά έσοδα για τη χώρα. Και παραπάνω φόρους να μαζέψει μια χρονιά το κράτος μιας χώρας πάλι δε μ’ ενδιαφέρει και πολύ αυτό, γιατί δεν ξέρω πώς θα είναι οι αγορές αυτής της χώρας την επόμενη χρονιά, συνεπώς πάλι δεν ξέρω τι χρήμα θα μπορέσει να μαζέψει τότε.
Άλλα προσέχω. Δεν είμαι στραβός να δω ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Βλέπω άνετα ότι κάθε μέρα κλείνουν κι άλλες επιχειρήσεις και λιγοστεύουν οι παραγωγικές μονάδες.
Βλέπω πως η χώρα αυτή δεν έχει κανέναν αναπτυξιακό κυβερνητικό πρόγραμμα. Τα μέτρα κατά των εργαζομένων είναι για τους νεκροθάφτες αγορών και οικονομιών.
Ό,τι μέτρο και να πάρεις, καλέ τους Γιώργο, εγώ ως αγορά θέλω κι άλλα μέτρα που δεν πήρες, αλλά και να τα ’παιρνες δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι θα τα εφάρμοζες ποτέ, που και να τα εφάρμοζες εγώ φοβάμαι ότι θα ακύρωνες για να μη χάσεις ψήφους, που και να μην τα ακύρωνες ποτέ, με τα μέτρα αυτά οδηγείς την οικονομία σου σε ύφεση, δεν παράγει η χώρα σου τίποτα, δεν πουλάει τίποτα, δεν επιστρέφει τίποτα, πώς θα πάρω πίσω τα λεφτά μου;
Ό,τι ληστρικά μέτρα και να πάρει η τωρινή κυβέρνηση, εγώ ποτέ δε θα είμαι σίγουρος ότι η χώρα αυτή θα μπορέσει μετά από 10 χρόνια να μου επιτρέψει τα λεφτά μου.
Όσο πιο πολύ κινδυνεύουν τα λεφτά μου τόσο υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού θα ζητήσω για να δώσω λεφτά. Τα υπόλοιπα είναι κουβέντες του κώλου για εσωτερική κατανάλωση.
Δεν φταίει καμιά διαρροή δήλωσης ή αερίου για την αύξηση των επιτοκίων, λοιπόν. Και όποιος το λέει αυτό ουσιαστικά αθωώνει την κυβέρνηση που χειρίζεται ατυχώς αυτά τα θέματα και χρεώνει μέχρι το λαιμό. Δε λέω ότι χρεώνει και τα εγγόνια μου, δε μ’ ενδιαφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου