Πατριώτισσες, πατριώτες, κανονικά ο Γερμανός πρέπει να διαμαρτύρεται για τη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της ΕΕ.
Τι καθόμαστε και λέμε οικονομική πολιτική; Λες και υπάρχει άλλη πολιτική τουλάχιστον στην ΕΕ.
Τι παθαίνει ο Γερμανός εργαζόμενος; Πολύ απλά του παίρνουν λεφτά οι κυβερνήσεις του και τα δίνουν σε φτωχότερες χώρες όπως η Ελλάδα, ώστε οι Έλληνες ν’ αγοράσουν γερμανικά προϊόντα και οι κυβερνήσεις των Ελλήνων ν’ αγοράσουν γερμανικά οπλικά συστήματα και Ζήμενς.
Δηλαδή πολύ απλά έχουμε στη Γερμανία αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πλουσίων.
Όπως κι εδώ ακούμε, «Δώστε από το υστέρημά σας για το καλό της Ελλάδος», έτσι λένε και στους Γερμανούς να κάνουν. Να δώσουν λεφτά υπέρ της Ελλάδος. Κάτι είναι κι αυτό. Οι Γερμανοί εργαζόμενοι όμως παίρνουν περισσότερα, έτσι δίνουν και για το καλό της Ιρλανδίας και για το καλό της Πορτογαλίας και για το καλό της Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Σλοβενίας, Πολωνίας…
Στο τέλος ούτε στους Έλληνες μένουν τα λεφτά, όλα καταλήγουν στις τσέπες των γνωστών Γερμανών που είναι φίρμες, ρε παιδί μου! Εμπορικές φίρμες, αλλά φίρμες. Πού θα πάνε τα λεφτά; Στα λεφτά. Η οικονομική δικαιοσύνη είναι τυφλή.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων της Τζι-Φτοι-Όλ οι αντικυβερνητικοί θεωρούν τα μέτρα 64% αναγκαία, αλλά 23% άδικα, ενώ οι κυβερνητικοί θεωρούν τα μέτρα 23% άδικα, αλλά 64% αναγκαία. Ισοπαλία.
Ο Παύλος Τσίμας έγραφε παραφράζοντας τον Ουμπέρτο Έκο: Κάποτε, οι κυβερνήσεις έκοβαν δαπάνες και έβαζαν φόρους για να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό τους. Τώρα, όταν ανακοινώνουν ένα πρόγραμμα λιτότητας, το κάνουν για να στείλουν ένα μήνυμα στους διεθνείς δανειστές. Εμείς λέγαμε: Κάποτε οι κυβερνήσεις έπαιρναν μέτρα για να κερδίσουν ψήφους. Τώρα παίρνουν τα μέτρα των ψηφοφόρων τους για να κερδίσουν καλή εικόνα ή εντύπωση στις αγορές.
θα πεις, εδώ ολόκληρες ΗΠ ενώ η Ιαπωνία είχε ήδη ηττηθεί έριξαν τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, απλώς και μόνο για να στείλουν μήνυμα στη Σοβιετική Ένωση ότι τις έχουν. Μηνύματα και καλή εντύπωση δίνουμε, λεφτά δίνουμε, στα χρέη θα μείνουμε.
Ο άλλος λέει: «Μην κάνετε κριτική στην κυβέρνηση γιατί μας ακούνε οι ξένοι και ανεβάζουνε τα επιτόκια.»
Δεν φταίει, δικέ μου, κανένα μήνυμα και κανένα σύμφωνο σταθερότητας για τα χάλια της τσέπης μας. Κανένα σύνδρομο σταθερότητας δε φταίει. Έρχεται δεύτερο. Μην αθωώνετε τις κυβερνήσεις που έχετε, γιατί στις επόμενες εκλογές θα σας πουν, «Ε, σκατά τα κάναμε, αλλά δε φταίμε εμείς, φταίνε τα σύμφωνα, φταίνε οι αγορές, φταίει η ΕΕ, εμείς θέλαμε, αλλά δε μας αφήνανε. Ξαναψηφίστε μας».
Σε ποιον ήταν υποχρεωμένος ο Γιωργάκης να μειώσει τον 14ο μισθό δημοσίων υπαλλήλων; Σε κανέναν. Τι θα του κάνανε οι ανώνυμες αγορές που επικαλείται; Δε θα του ρίχνανε τα επιτόκια; Μα πάλι δεν του τα ρίξανε.
Και τι κατάφερε λοιπόν; Απλώς σήμερα τον ευχαριστούν οι επιχειρηματίες που μπορούν να μειώσουν τον 14ο μισθό και στον ιδιωτικό τομέα. Κι όλα αυτά γιατί…
Ο Γιώργος με τα μέτρα του φροντίζει να μην ξεχνιέται ο λαός τι σημαίνει δεξιά, όπως ξεχνιέται συνήθως.
Τι καθόμαστε και λέμε οικονομική πολιτική; Λες και υπάρχει άλλη πολιτική τουλάχιστον στην ΕΕ.
Τι παθαίνει ο Γερμανός εργαζόμενος; Πολύ απλά του παίρνουν λεφτά οι κυβερνήσεις του και τα δίνουν σε φτωχότερες χώρες όπως η Ελλάδα, ώστε οι Έλληνες ν’ αγοράσουν γερμανικά προϊόντα και οι κυβερνήσεις των Ελλήνων ν’ αγοράσουν γερμανικά οπλικά συστήματα και Ζήμενς.
Δηλαδή πολύ απλά έχουμε στη Γερμανία αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πλουσίων.
Όπως κι εδώ ακούμε, «Δώστε από το υστέρημά σας για το καλό της Ελλάδος», έτσι λένε και στους Γερμανούς να κάνουν. Να δώσουν λεφτά υπέρ της Ελλάδος. Κάτι είναι κι αυτό. Οι Γερμανοί εργαζόμενοι όμως παίρνουν περισσότερα, έτσι δίνουν και για το καλό της Ιρλανδίας και για το καλό της Πορτογαλίας και για το καλό της Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Σλοβενίας, Πολωνίας…
Στο τέλος ούτε στους Έλληνες μένουν τα λεφτά, όλα καταλήγουν στις τσέπες των γνωστών Γερμανών που είναι φίρμες, ρε παιδί μου! Εμπορικές φίρμες, αλλά φίρμες. Πού θα πάνε τα λεφτά; Στα λεφτά. Η οικονομική δικαιοσύνη είναι τυφλή.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων της Τζι-Φτοι-Όλ οι αντικυβερνητικοί θεωρούν τα μέτρα 64% αναγκαία, αλλά 23% άδικα, ενώ οι κυβερνητικοί θεωρούν τα μέτρα 23% άδικα, αλλά 64% αναγκαία. Ισοπαλία.
Ο Παύλος Τσίμας έγραφε παραφράζοντας τον Ουμπέρτο Έκο: Κάποτε, οι κυβερνήσεις έκοβαν δαπάνες και έβαζαν φόρους για να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό τους. Τώρα, όταν ανακοινώνουν ένα πρόγραμμα λιτότητας, το κάνουν για να στείλουν ένα μήνυμα στους διεθνείς δανειστές. Εμείς λέγαμε: Κάποτε οι κυβερνήσεις έπαιρναν μέτρα για να κερδίσουν ψήφους. Τώρα παίρνουν τα μέτρα των ψηφοφόρων τους για να κερδίσουν καλή εικόνα ή εντύπωση στις αγορές.
θα πεις, εδώ ολόκληρες ΗΠ ενώ η Ιαπωνία είχε ήδη ηττηθεί έριξαν τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, απλώς και μόνο για να στείλουν μήνυμα στη Σοβιετική Ένωση ότι τις έχουν. Μηνύματα και καλή εντύπωση δίνουμε, λεφτά δίνουμε, στα χρέη θα μείνουμε.
Ο άλλος λέει: «Μην κάνετε κριτική στην κυβέρνηση γιατί μας ακούνε οι ξένοι και ανεβάζουνε τα επιτόκια.»
Δεν φταίει, δικέ μου, κανένα μήνυμα και κανένα σύμφωνο σταθερότητας για τα χάλια της τσέπης μας. Κανένα σύνδρομο σταθερότητας δε φταίει. Έρχεται δεύτερο. Μην αθωώνετε τις κυβερνήσεις που έχετε, γιατί στις επόμενες εκλογές θα σας πουν, «Ε, σκατά τα κάναμε, αλλά δε φταίμε εμείς, φταίνε τα σύμφωνα, φταίνε οι αγορές, φταίει η ΕΕ, εμείς θέλαμε, αλλά δε μας αφήνανε. Ξαναψηφίστε μας».
Σε ποιον ήταν υποχρεωμένος ο Γιωργάκης να μειώσει τον 14ο μισθό δημοσίων υπαλλήλων; Σε κανέναν. Τι θα του κάνανε οι ανώνυμες αγορές που επικαλείται; Δε θα του ρίχνανε τα επιτόκια; Μα πάλι δεν του τα ρίξανε.
Και τι κατάφερε λοιπόν; Απλώς σήμερα τον ευχαριστούν οι επιχειρηματίες που μπορούν να μειώσουν τον 14ο μισθό και στον ιδιωτικό τομέα. Κι όλα αυτά γιατί…
Ο Γιώργος με τα μέτρα του φροντίζει να μην ξεχνιέται ο λαός τι σημαίνει δεξιά, όπως ξεχνιέται συνήθως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου