(Κόψε λίγο μισθό, κόψε λίγο επίδομα, κόψε λίγο προεκλογικές υποσχέσεις, κόψε λίγο λάσπη από τα προβλήματα, κόψε φάτσα, κόψε κίνηση κ.λπ.)
Τι κάνει ο Γιώργος με τα λαμόγια που υπηρετούν στο δημόσιο και μας το χρεώνουν στην πλάτη μας για να κονομάνε το κατιτίς τους; Τους ρίχνει στο φιλότιμο. Μην κλέβετε παιδιά, εδώ κινδυνεύει η πατρίς.
Ο Γιώργος παλεύει να διατηρήσει τον πλούτο. Του κράτους εννοούμε.
Ο Γιώργος, για να εξοικονομήσει λεφτά το κράτος κόβει τις σπατάλες, δηλαδή τους κατώτερους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων το ίδιο με τους ανώτερους.
Ψιλοκόβει πατσά γενικά τις αποδοχές τους με τα επιδόματα. Η σπατάλη όμως δεν παθαίνει τίποτα, γιατί δε συχνάζει ούτε στους μισθούς, ούτε στα επιδόματα δημοσίων υπαλλήλων.
Μήπως θα έπρεπε ο Γιώργος να ζητήσει και κάνα νόμο με συγκεκριμένα μέτρα κατά της διαφθοράς, κάνα προεδρικό διάταγμα που να κόβει τα παραθυράκια για λαμογές, μήπως πρέπει να ζητήσει καμιά υπουργική απόφαση για να κόψει με συγκεκριμένους τρόπους τα μονοπάτια της κονόμας του δημοσίου λειτουργού; Έστω μια εγκύκλιο να κόβει το βήχα και την όρεξη. Εδώ ο δημόσιος υπάλληλος καταντήσαμε να θεωρείται καλός γαμπρός.
Αλλά αυτός που έχει εξουσία μπορεί να θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού. Όταν δεν το κάνει, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε να κατέβουμε κι εμείς στον πολιτικό στίβο του καφενείου:
«Αν ήμουνα εγώ πρωθυπουργός για μια μέρα, ρε, θα καταργούσα το δώρο του κουμπάρου».
Τι κάνει ο Γιώργος με τα λαμόγια που υπηρετούν στο δημόσιο και μας το χρεώνουν στην πλάτη μας για να κονομάνε το κατιτίς τους; Τους ρίχνει στο φιλότιμο. Μην κλέβετε παιδιά, εδώ κινδυνεύει η πατρίς.
Ο Γιώργος παλεύει να διατηρήσει τον πλούτο. Του κράτους εννοούμε.
Ο Γιώργος, για να εξοικονομήσει λεφτά το κράτος κόβει τις σπατάλες, δηλαδή τους κατώτερους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων το ίδιο με τους ανώτερους.
Ψιλοκόβει πατσά γενικά τις αποδοχές τους με τα επιδόματα. Η σπατάλη όμως δεν παθαίνει τίποτα, γιατί δε συχνάζει ούτε στους μισθούς, ούτε στα επιδόματα δημοσίων υπαλλήλων.
Μήπως θα έπρεπε ο Γιώργος να ζητήσει και κάνα νόμο με συγκεκριμένα μέτρα κατά της διαφθοράς, κάνα προεδρικό διάταγμα που να κόβει τα παραθυράκια για λαμογές, μήπως πρέπει να ζητήσει καμιά υπουργική απόφαση για να κόψει με συγκεκριμένους τρόπους τα μονοπάτια της κονόμας του δημοσίου λειτουργού; Έστω μια εγκύκλιο να κόβει το βήχα και την όρεξη. Εδώ ο δημόσιος υπάλληλος καταντήσαμε να θεωρείται καλός γαμπρός.
Αλλά αυτός που έχει εξουσία μπορεί να θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού. Όταν δεν το κάνει, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε να κατέβουμε κι εμείς στον πολιτικό στίβο του καφενείου:
«Αν ήμουνα εγώ πρωθυπουργός για μια μέρα, ρε, θα καταργούσα το δώρο του κουμπάρου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου