Νοσταλγώ την εποχή του ’70-’80, όταν όλοι πάσχαμε από το Σύνδρομο της Κασσάνδρας και μας είχε καρφωθεί ότι όλοι θέλανε το κακό της Ελλάδας μας, της θρησκείας, της γλώσσας, της οικονομίας μας.
Πρωί μεσημέρι, βράδυ νομίζαμε ότι κάποιοι Εβραίοι Μασόνοι, κάποια αγνώστων στοιχείων πλουτοκρατία, Τούρκοι, Αμερικάνοι, κάθε που ξύπναγαν λέγανε πώς θα κάνουμε κακό στην Ελλάδα.
Άλλη δουλειά δεν είχαν, σκέφτονταν μόνο πώς θα την καταστρέψουν, ήταν π ολύτιμη κι ας τη λέγαμε ένα μάτσο χάλια. Τώρα όμως που δε φοβάμαι τέτοιους κινδύνους, τώρα ανησυχώ περισσότερο. Τώρα που βλέπω τον ένα μετά τον άλλο να ομολογούν ότι θέλουν το καλό της χώρας μου, ειδικά Ευρωπαίοι με κακή ιστορία στην οικονομία, που μας βγαίνει τόσο ακριβή γκόμενα ώστε δεν πρέπει να την εμπιστευόμαστε σε ξενέρωτους οικονομολόγους που δεν βγήκαν ποτέ νύχτα από το σπίτι τους
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου