Όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το χαράτσι, εμείς οι Ελληναράδες χρωστάγαμε ΦΠΑ κι αγύριστα.
Κάτι δισ. € είναι η εισφοροδιαφυγή μόνο από το ΙΚΑ. Πώς γίνεται αυτό; Πολύ απλά. Είμαι εργοδότης και δε γουστάρω να πληρώνω το ΙΚΑ.
Δίνω που δίνω λεφτά στους χαραμοφάηδες που δουλεύουν στις επιχειρήσεις μου και με κάνανε ακόμα πιο πλούσιο, δίνω ένα σωρό για μισθούς, θα πληρώνω και ΙΚΑ.
Αγοράζω τα ένσημά τους, τους τα κολλάω μην πουν μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα, αλλά δεν τα πληρώνω. Χρωστάω ένα εκατομμύριο στο ΙΚΑ και δεν τους το δίνω. Το θα μου κάνουν; Ποιος είναι αυτός ο κύριος ΙΚΑΣ; Τι θες, κύριος; Να σ’ εκβιάσω; Ωραία, πάρ’ τα τώρα:
«Έτσι και κάνεις οτιδήποτε για τα χρωστούμενα, την ίδια στιγμή θα κλείσω την επιχείρηση και θ’ αφήσω στο δρόμο τόσους εργαζόμενους, θα πεινάσουν άλλες τόσες οικογένειες».
Αν είχαμε σωστή διοίκηση θα έβγαινε ο υπάλληλος του ΙΚΑ και θα του έλεγε: «Και τι με νοιάζει εμένα που θα κλείσεις την επιχείρησή σου; Δικιά σου είναι ό,τι θέλεις κάνε την. Εγώ, ως ΙΚΑ τα λεφτά που μου χρωστάς για τα ένσημα που δεν πλήρωσες θέλω».
Ξαναβγαίνει ο εργοδότης-τσαμπατζής του ΙΚΑ: «Ναι, αλλά αν κλείσω τις επιχειρήσεις μου θα έχει πολιτικό κόστος».
-Δεν είμαι πολιτικός, κύριε, δε θέλω ψήφους, τα λεφτά που χρωστάς στην υπηρεσία μου το ΙΚΑ θέλω».
-Ναι, αλλά είναι πολιτικός ο πολιτικός σου προϊστάμενος υπουργός. Αυτός δε θέλει να κλείσει η επιχείρησή μου και να μεγαλώσει η ανεργία γιατί δε θα ξαναβγεί βουλευτής.
-Και τι με νοιάζει εμένα, κύριε, αν ξαναβγεί βουλευτής αυτός που έχω τώρα υπουργό; Χθες είχα άλλον υπουργό, αύριο πάλι θα έχω κάποιον άλλο. Τα λεφτά μου, κύριε!
Σας άρεσε παιδιά; Και όμως, με βάση το διοικητικό σύστημα που έχουμε, με βάση και τις νομικές διατάξεις αυτό ακριβώς μπορεί να γίνει εδώ και τώρα, αυτό μπορούσε να γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες.
Οι Έλληνες είναι ανώτεροι και σ’ αυτό. Όταν οι άλλοι πολεμάγανε για να κολλάνε ένσημα, εμείς είχαμε ήδη σύνταξη από τα 18 και στράτευση στα 100.
Κάτι δισ. € είναι η εισφοροδιαφυγή μόνο από το ΙΚΑ. Πώς γίνεται αυτό; Πολύ απλά. Είμαι εργοδότης και δε γουστάρω να πληρώνω το ΙΚΑ.
Δίνω που δίνω λεφτά στους χαραμοφάηδες που δουλεύουν στις επιχειρήσεις μου και με κάνανε ακόμα πιο πλούσιο, δίνω ένα σωρό για μισθούς, θα πληρώνω και ΙΚΑ.
Αγοράζω τα ένσημά τους, τους τα κολλάω μην πουν μάνα δε μου κολλάν τα ένσημα, αλλά δεν τα πληρώνω. Χρωστάω ένα εκατομμύριο στο ΙΚΑ και δεν τους το δίνω. Το θα μου κάνουν; Ποιος είναι αυτός ο κύριος ΙΚΑΣ; Τι θες, κύριος; Να σ’ εκβιάσω; Ωραία, πάρ’ τα τώρα:
«Έτσι και κάνεις οτιδήποτε για τα χρωστούμενα, την ίδια στιγμή θα κλείσω την επιχείρηση και θ’ αφήσω στο δρόμο τόσους εργαζόμενους, θα πεινάσουν άλλες τόσες οικογένειες».
Αν είχαμε σωστή διοίκηση θα έβγαινε ο υπάλληλος του ΙΚΑ και θα του έλεγε: «Και τι με νοιάζει εμένα που θα κλείσεις την επιχείρησή σου; Δικιά σου είναι ό,τι θέλεις κάνε την. Εγώ, ως ΙΚΑ τα λεφτά που μου χρωστάς για τα ένσημα που δεν πλήρωσες θέλω».
Ξαναβγαίνει ο εργοδότης-τσαμπατζής του ΙΚΑ: «Ναι, αλλά αν κλείσω τις επιχειρήσεις μου θα έχει πολιτικό κόστος».
-Δεν είμαι πολιτικός, κύριε, δε θέλω ψήφους, τα λεφτά που χρωστάς στην υπηρεσία μου το ΙΚΑ θέλω».
-Ναι, αλλά είναι πολιτικός ο πολιτικός σου προϊστάμενος υπουργός. Αυτός δε θέλει να κλείσει η επιχείρησή μου και να μεγαλώσει η ανεργία γιατί δε θα ξαναβγεί βουλευτής.
-Και τι με νοιάζει εμένα, κύριε, αν ξαναβγεί βουλευτής αυτός που έχω τώρα υπουργό; Χθες είχα άλλον υπουργό, αύριο πάλι θα έχω κάποιον άλλο. Τα λεφτά μου, κύριε!
Σας άρεσε παιδιά; Και όμως, με βάση το διοικητικό σύστημα που έχουμε, με βάση και τις νομικές διατάξεις αυτό ακριβώς μπορεί να γίνει εδώ και τώρα, αυτό μπορούσε να γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες.
Οι Έλληνες είναι ανώτεροι και σ’ αυτό. Όταν οι άλλοι πολεμάγανε για να κολλάνε ένσημα, εμείς είχαμε ήδη σύνταξη από τα 18 και στράτευση στα 100.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου