(Μωρ' δε μου το βγάζεις από το μυαλό: ο καμένος, όχι τη φωτιά, αλλά τη βροχή φοβάται. Κι όχι μόνον ο καμένος, αλλά και όποιος κατοικεί κάτω από τα καμένα. Το καλοκαίρι λόγια της φωτιάς, το χειμώνα πάντα λασπολογούμε στα δελτία ειδήσεων.)
Τι κοινό έχουν η θάλασσα και η έρημος. Και στα δύο σημεία σταματά η φωτιά για να ρωτήσει γιατί δεν βρίσκει εκεί άλλα δέντρα να κάψει.
Το οργανωμένο σχέδιο της πυροσβεστικής είναι ένα: με νερό από εδάφους ή αέρος απλώς καθυστερούμε τη φωτιά να κάψει όσο γίνεται λιγότερα μέχρι να σώσει ν’ αλλάξει ο άνεμος και να πάει προς τα καμένα.
Κατά τη διάρκεια της καταστροφής δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, όποιος, ό,τι του καπνίσει κάνει, επειδή πολύ απλά δεν υπάρχει κανένα σχέδιο πρόβλεψης. Όταν δεν οργανώνεις την προστασία του δάσους πριν πιάσει φωτιά, όταν πιάσει η φωτιά δεν ξέρεις, άρα δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Όταν δε μπορείς να κάνεις τίποτα, αυτό ακριβώς να κάνεις.
Είδαμε την ώρα που η φωτιά βρισκόταν 5 μέτρα μπροστά τους κάποιοι να προσπαθούν με μπουλντόζα να κάνουν αντιπυρική ζώνη. Ρε αδέρφια, αυτά γίνονται πριν τις φωτιές, πριν το καλοκαίρι και μάλιστα βάσει σχεδίου. Εφόσον φυσικά δε φας καμιά μήνυση από το δασαρχείο Καπανδριτίου ή Πεντέλης.
Με 1 εκ. διακόσιες χιλιάδες κατοίκους γύρω του, ο Υμηττός δεν έχει δασαρχείο.
Στην παλιά Πεντέλη έξω από το μοναστήρι το σχέδιο του επιχειρησιακού κέντρου του υπουργείου Εσωτερικών ήταν κάνουμε το σταυρό μας.
Τελικά σχέδιο έχουνε μόνο οι οικοπεδοφάγοι. Γιατί να μην τους προσλαμβάνει το κράτος με παχυλούς μισθούς για την προστασία των δασών; Οι εταιρείες για προγράμματα κομπιούτερ προσλαμβάνουν χάκερς για να φτιάξουν συστήματα ασφαλείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου