Κυβερνήσεις βγάζουν τα ακίνητα

Κάποτε διαβάζαμε ότι ένας ηγέτης μένει στην ιστορία από τα κτήρια που κατασκευάστηκαν. (και νυκτών) Αυτό βέβαια πέρασε πια ανεπιστρεπτί. Τώρα ο ηγέτης μένει στην ιστορία ως ηγέτης μόνο όταν νομιμοποιεί αυθαίρετα και χαρίζει δημόσια ακίνητα που κατά βάθος ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα.

Ένας πρώην υπουργός για θεωρηθεί σήμερα πετυχημένος στον κύκλο του πρέπει να έχει κονομήσει στις θητείες του πολλά σπίτια. Ο Παυλίδης υπό αυτή την έννοια έχει δίκιο που βγαίνει παραπονούμενος. Τον πήραν στο κυνήγι για ένα οροφοδιαμέρισμα που κονόμησε και το χάρισε στην κόρη του. Στις επόμενες δημοσκοπήσεις, θα δείτε ότι ο κόσμος τον συμπονά και συμπαραστέκεται στην αδικία του.

Για να πάει μπροστά η διπλωματία μας αρκεί να επικαλεστούμε σεισμό στην αγορά και να φιλοξενήσουμε σε κάνα κάμπινγκ της πλατείας Ομονοίας τον Μπερλουσκόνι.

Αυτός μείνει στην ιστορία πάλι για ακίνητα. Για τα σπίτια που γίνανε συντρίμμια επί της θητείας του. Κι έκανε μια πόλη ολόκληρη κάμπινγκ σαββατοκύριακου. Από Δευτέρα θα ξυπνήσουν πάλι στις σκηνές τους οι άνθρωποι θα θυμηθούν ποιον έβγαλαν πρωθυπουργό θα βγάλουν το κεφάλι έξω στον Ήλιο ν’ ατενίσουν το μέλλον με αισιοδοξία. Μπερλουσκόνι και θρύψαλα.