Η φαντασία της εξ(άνευ)ουσίας

Η φαντασία της εξουσίας αποδεικνύεται κοντή,
σωστό καλογυαλισμένο παρκέ για να καθρεφτίζεται
πάνω ο κυβερνών νους.

Λίγο μετά θα καταφθάσουν οι καλεσμένοι του:

Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, που κατά τ’ άλλα

είναι κατά του κράτους....

Κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές που είναι πια δημόσιοι

υπάλληλοι...

Θα φτάσουν και κρατικοδίαιοι επαναστάτες

που είναι με τους νοικοκυραίους...

Θα έρθει και το πλυντήριο χρημάτων και ιδεών,

του οποίου ο κατασκευαστής συνιστά

το απορρυπαντικό με τους μπλε και πράσινους κόκκους.

Όλο το βράδυ θα πίνουν εις υγείαν των κορόιδων.

Άντε να δουν και λίγο τηλεόραση, την οποία καταδικάζουν,

να πετύχουν και καμία διαδήλωση σαλονιού,

να σημειώσουν και καμιά και καμιά δήλωση,

να παίρνουν ιδέες τι θα πουν οι ίδιοι

όταν τους καλέσουν σε κάνα τηλεοπτικό παράθυρο.

Κι εμείς; Κακώς παραπονιόμαστε για σκληρή λιτότητα.

Ευκαιρίες για κονόμα πάντα παρουσιάζονται,

αλλά εμείς δεν είμαστε άξιοι να τις πιάσουμε από τα μαλλιά.

Μου το είπε και ο Νώντας, από την τσέπη του οποίου πέρασε

προχτές ένα πεντακοσάρικο , αλλά δε βρήκε κανέναν μέσα

στην τσέπη κι έφυγε!