Ναι, άρπαξε και ο Παυλίδης και τον τσιμπήσανε
γιατί αντί να τα ρίξει στην αγορά πήγε κι αγόρασε
ένα σπίτι στην κόρη του. Λάθος απροσμέτρητο, Παυλίδη μου.
Στην αγορά αν δε δώσεις, δε θα πάρεις.
Τα 100 χιλιάρικα ας τα έκανες 12 καφενεία,
ένα σε κάθε νησί της Δωδεκανήσου με φτηνό καφέ και ουίσκι.
Έτσι, μπορούσες να βγάλεις βουλευτίνα την κόρη σου κι εσύ.
Αυτό θα πει εξασφάλιση. Ένα σπίτι, καλό είναι, αλλά τι δίνει;
Τι προσφέρει στην αγορά;
Ενώ ένα βουλευτιλίκι γονική παροχή, είναι κάμποσο.
Έτσι που τα κατάφερες όχι γονική πολιτική παροχή μπορείς να κάνεις,
Ενώ ένα βουλευτιλίκι γονική παροχή, είναι κάμποσο.
Έτσι που τα κατάφερες όχι γονική πολιτική παροχή μπορείς να κάνεις,
αλλά θα φας και καμιά αγωγή από τις σοκολάτες Παυλίδης,
σε ελβετική εταιρεία είναι πουλημένες. Ξεφτιλίζεις τ’ όνομα.
Τι 'πες; Τι τους νοιάζει; Εγώ, μετά την πτώση της Χούντας,
Τι 'πες; Τι τους νοιάζει; Εγώ, μετά την πτώση της Χούντας,
από το ’74 μέχρι το ’77 δε μπορούσα να φάω μπισκότα Παπαδοπούλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου